Chrysallis. Jaargang 1979

[p. 165]

Hanneke van Buuren

‘the first time I saw your face’

voorbij de laatste lijn was heel het veld nog wit
daar werd in alle eeuwigheid nog nooit een kleur geboren
maagdelijk en onaangevreten
hing er een koude maan
de laatste maand vóór jouw in mijn bestaan

maar nu: ik kom, ik kom, een enkel uur
dringt zich nog tussen dat en dit
jouw diepe grondtoon fluit hoog in mijn oren
al bijna te verstaan

o liefde o ontbinding in faktoren
verlangen om als los zand te vergaan
vergeten alle kou vergeten

om opgelost en liefdespuur

zeilend langs jouw kim te gaan

als honinggouden maan