Die historie van Christoffel Wagenaer
(1913)–Anoniem Christoffel Wagenaer– Auteursrecht onbekend¶ Hoe dat het Christoeffel Waghenaer te Neapels ghegaen is.ALsGa naar voetnoot2 de Duyvel nv zijne Scholiers oock dickmaels bedriecht ende fexeert, ende haer met leugens payt, gelijc men in dese Historie sien mach, t'welcke te Neapels gheschiet is. Het is eens ghebeurt dat Wagenaer daer quam, ende hoorde datter een rijck Coopman op die Zee berooft ende omgebrocht was, die zijn goet veel weert was, t'welcke hem meest genomen was, ende zijn Erfgenamen hadden geern die waerheyt gheweten, hoe dat het daer omGa naar voetnoot3 zijn mochte, ende wie dat [110] de Roouers geweest mochten zijn, so gingen sy by Wagenaer ende boden hem groot Gelt, so verre als hy haer yet van dese saecken woude ontdecken | |
[pagina 111]
| |
ende openbaren, doen dochte Wagenaer, dat soude wel een goede saecke voor my zijn, wandt hy meynden eenen grooten penninck daer met te winnen, so seyde hy tegen die luyden, dat hy die const seer wel conde, ende dickwils gheprobeert hadde. Die Luyden waeren oock ongeloouich, ghelijck doch die Italianers ghemeynelick zijn, ende seer veel daer van houden, ja ooc somwijlen, selfs seer goede Touenaers zijn, want niet alleen sommige Paepen ende Monnicken, maer oock sommighe Pausen, goede Toouenaers zijn gheweest. Soo vingen sy het met Wagenaer aen, ende beloofden hem tweehondert Daelders, dat hy zijne consten soude int Werck stellen, ende haer vertoonen, wie dat de Roouers ende moordenaers geweest waren. Doen nam Waghenaer een Christalijnen Spiegel, dat beswoer hi, ende hielt hem tegen die Sonne, doen sachmen daer een Beelt in, wesende de beeltenisse van eenen rijcken Coopman binnen Neapolis, den welcken sy wel kenden, den welcken sy doen seyden dat den anderen op die Zee vermoort soude hebben. Nv het was wel waer, datse met malcanderen wtgevaren waren, ende niet tsamen wederom ghecomen. Dese Luyden seer vastelick staende op die Touerie van Wagenaer, gingen hieropGa naar voetnoot1 ende beclaechden den Coopman voor die Ouerheydt, soo worde desen Koopman byde Heeren ontboden ende gevraecht, oft hy van den anderen niet en wiste, waer op desen Koopman antwoorde, dat hy voor henenGa naar voetnoot2 gevaren was, maer [111] oft den anderen vergaen, berooft, ofte vermoort was, dat en wist hy niet, desgelijcx vraechdemen oock die dienaers de welcke al gelijcke Antwoort gauen, maer alsoo men dat daer niet by laten en wilde, so worden sy altemael gevangen ende ghepijnicht, ende soo begonsten sy eerstelick met den eenen knecht, den welcken door pijnen bekenden, | |
[pagina 112]
| |
dat sy den Man vermoort hadden, op dese bekentenisse pijnichden sy den Coopman ooc, den welcken sulcx mede wt pijnen bekent heeft, dat hy den Man soude vermoort hebben, waerop terstondt het oordeel gestreken is, datse altemael als Zeerovers souden gestraft worden. DewijlGa naar voetnoot1 dit alles dus geschiede, so quam den Coopman, den welcken men meynden vermoort te zijn, weder te lande cloeckGa naar voetnoot2 ende gesont, sonder eenigen schade, dan hy hadde door storm van onwederGa naar voetnoot3 verdreuenGa naar voetnoot4 geweest, also dat hy op een plaets 5. Weken moest stil liggen, als sy dit nv gewaer worden, so sagen sy wel dat Wagenaer haer bedrogen hadde, wouden derhaluen haer Ghelt wederom hebben, Wagenaer dit merckende, ghinck hy loopen, maer sy volchden hem met sommighe SchariantenGa naar voetnoot5 na, ende hoewel dat Wagenaer seer liep, so worde hy nochtans vanden eenen ghegrepen met zijnen Arm, ende die hielt hem seer vast, Wagenaer dit voelende, vlooch met hem inde hoochte, ende leerde hem so vlieghen, ende als hy hem nv tamelick hooch hadde, so liet hy hem wederom op die aerde neder vallen, also dat hy zijn BeeenGa naar voetnoot6 brack. Als d'anderen dit sagen, so vreesden sy ooc so te varen, ende haerder niemant en woude meer naloopen, want sy en conden ooc niet, want sy des vliegens niet gewoon en waren. [112] Alsoo quam Waghenaer daer af. |