Die historie van Christoffel Wagenaer

[81] ¶ Hoe Christoffel Wagenaer des anderen daechs wederom gasten hadde.

OP den anderen dach, liet Wagenaer alle die goede luyden tsamen weder te Gaste nodigen, oock mede die Vrouwen, maer die en wouden niet comen, want sy sorchde² dat hyse nv noch meer quellen soude als hy te vooren gedaen hadde, twelck oock mogelick gheschiet soude hebben, die Mannen quamen op den bestemden tijt, ende als sy daer int huys quamen, so sagen sy vast rontsom, want het was daer seer woest, ende daer en was vuyr noch rooc int Huys oock geen Huys ghesindt dan alleen zijnen Knecht Claes, in corter tijt waren die Tafels gedeckt, ende rontsom op die Bancken lagen etlicke lege Vaeten, oock groote Blocken, ende daer staken Cranen in, gelijck oft Vaeten met Wijn geweest hadden, daer hadde Wagenaer een Venster inde zael dat hadde hy laten maecken op die maniere van een schapraey, ende daer nam hy die eene schottel voor ende die ander na wt, ende settense op die Tafel, ende die waren vol spijse, sommighe cout ende sommige noch wat werm, ende als hy dese gerichten also opgesedt hadde, so meynden die Gasten, dat daer nv niet meer voorhanden geweest en hadde, maer doen ginck hy ten tweedemael ende haelde noch veel meer ander gherichten, doen

2 Vreesden

[p. 85]

begonsten sy haer noch eerst te verwonderen, waer dat sulcke heerlicke gherichten henen quamen, ende hoe dat hy in so cleynen plaetse so vele verberghen conde, maer sy swegen altemael stil, ende sy hadden wel geerne ghedroncken, so begonste daer een te vraghen, oft daer gheen Drincken voor handen en waer, [82] Soo nam Christoffel Wagenaer eenen stock, ende sloech teghen die Wandt ofte Muyr. Doen quam daer een schoon Jongelinck wt, de welcke seer fray ende heerlijc op zijn Duytsch gecleet was, die hadde twee goude bekers in zijn hant, daer des Turcxschen Keysers Naem ende Wapen opstondt. Ende daer toe hadde hy een Ledere Flessche onder synen Arme, daer schenckte hy eenen goeden Fransschen Wijn wt, ende die sette hy op die Tafel, ende lietse die proeuen. Terstont sloech Wagenaer noch eens tegen de Muyr op d'ander zijde. Doen quam daer een Huypsche schoone Jonckvrou voor, die hadde eenen Corf vol schoone Costelijcke Bekers ende schalen, om wt te drincken, daer vele Heeren ende Vorsten Namen ende Wapenen opstonden, waer by des Conincx van Spaengien ende Vranckrijcx Namen ende Wapen oock opstonden, met noch andere vernoemde Prelaten, also dat sy genoech te sien ende te lesen hadden aen alle die Namen.

Dese Jonckvrouwe ginc by de Deure, daer lach eenen Ouden Ronden Block ofte Clos, daer eenen stock in stack, daer tapten sy eenen seer goeden Malvesye wt, ende gaf den seluen die Gasten op die Tafel: Ende bouen die Tafel hinck eenen houten Cloot¹. Ende als yemant wat Waters hebben woude, om een Glas te spoelen, so hielt hy dat Glas ofte Beker daer aen, ende dan so liep daer water wt, so langhe tot dat Wagenaer daer aen clopte, ende dan hieltet op. Maer niemant en conste weten, waer dattet water

1 Hd. Rohr, ‘pijp, buis’

[p. 86]

henen quam, want den Cloot hinc bouen die Tafel aen een dun Touken, oft bandeken.

Oock hingender op sulcke maniere noch eenighe Vaetkens, daermen Spaenssche ende Ongerssche¹ [83] Wijn wt conste crijghen, ende die so goet was, dat haerder niemants sulcke Costelijcke wijn oyt ghedroncken hadde. Hier na brocht hy noch vele meer andere spijse van wonderlijcke vogelen ende visschen, so dat desgelijcken in Italien noyt gesien en waren. Ende als sy nv alle vrolijck waren, so quam Meester Averhaen met noch een gheselle, ende die hadde Oude Veeltken inde Handt, ende daer schrapten² sy so sommighe Lustige gesangen, ende Raetsel-liedekens op. Terstondt daer na namen sy andere Instrumenten, ende maecten het geselschap seer vrolick, in somma, Auerhaen brocht so vele wonderlicke ende cortswijlige Boetsen voort, datse niet en connen vertelt ofte wtgesproken worden, ende als nv die maeltijt gehouden was, so taste Wagenaer wederom in zijn schapraey, ende langde daer wt, alderley seltzame vruchten, die in Spanien, vrancrijc, Nederlant, Arabia, India, ende Grieckenlant wassen, van alle heerlicke Fruyten, die men met lust ende lieffelickheydt³ eten ende ghenieten mach, die welcke sommighe in Walslant bekent, ende oock veele onbekent waren, ooc waren daer by alderley bloemen, ende welruyckende schoone kruyden, van het welcke sy haer alle seer verwonderden, ende als sy nv een goede wijle vrolick geweest waren, So sprac een van haer alle, Signor Wagenaer, ick bidde v Vriendtlijck, laet ons doch noch eene van vwe cortwijlige stucken sien, waer op Wagenaer antwoorde, dat sy by die andere cortwijle genoech gesien hadde, twelc sy alle mosten bekennen, ende seyden dat sy daer ouervloet van gehat hadden, maer desen en liet niet af, maer begeerde

1 Vgl. blz. 54²

2 Krasten

3 Streeling van den smaak

[p. 87]

dat tot eeenen slaepdronck¹ noch wat lustichs ge[84]schieden mochte, doen sprack Waghenaer, het sal gheschieden, terstondt daer nae in een oogenblick creech desen eenen Ossencop met groote Hoornen, die andere beghonsten zijner seer te lachen ende te spotten, dit verdroot hem, ende hy woude hem verantwoorden met kijuen, daer begonst hy soo leelick te brullen ende te tieren, gelijck eenen natuerlicken Os, voort nam hy den Beecker ende wilde eens drincken, maer daer en conde hy hem oock niet toe schicken, wandt zijn lippen te groot ende ongheschickt waren, doen nam Waghenaers dienaer een tobbe ofte kuyp, daer dede hy hem Wijn in, ende daer dede hy eenen goeden dronck wt, ende also hadden die anderen altemael haer ghenuechte met desen Osse, twelc sy hem altemael wel gonden, hier en tusschen quam dit gheroep aen zijn Huysvrou, ende als die hoorde dat haer man een Ossenhooft hadde, so liep sy stracx daer henen, ende bevondt dat het alsoo was, daer beghonst sy met quade woorden tegen Waghenaer te kijuen, ende vloeckten hem seer, waerom dat hy haren Man also tot eenen Geck ende spot van andere maeckten, Wagenaer hiet die vrouwe stil swijgen, ende gaf haer goede woorden, ende so deden ooc die ander gasten, maer het was al te vergeefs, doen Toverde Wagenaer die vrouwe eenen schoonen koykop op, met fraye hoornen, daer werde het ghelach noch veel grooter, doen woude dat Wijf noch veele seggen ende kijuen, doen begonde sy te bleren gelijck een koye, desghelijcx begoste den Osse oock mede te brullen, alsoo dat daer sulcken gelach ende ghetier was, dat het wonder was, ende als sy saghen dattet anders niet wesen en mocht met haer [85] hoofden, soo ginghen sy alle beyde nae huys, ende hadden seer veel besienders, ende sy moesten daer also met gaen

1 Eene vloeibare spijs of een drank voor het naar-bed-gaan

[p. 88]

slapen, tot op den anderen dach, doen baden die ander Gasten Wagenaer, dat hy haer doch weder soude veranderen, het welcke hy doen dede.