Die historie van Christoffel Wagenaer

¶ Hoe dattet Christoffel Wagenaer gegaen heeft na zijns Heeren doot.

NAdien nv die Duyvel D. Faustus synen verdienden Loon ghegeuen, ende hem den hals gebroken, ende so jammerlijc getracteert hadde, datmen het bloet met de Herssenen tegen die Muyr vondt hangen. So quamen die Bacularien¹, ende andere studenten, die des Nachts by hem geweest hadden, weder in de stadt, ende gingen by synen Knecht Wagenaer, ende vertelden hem, hoe het met synen Heere gevaren was, waer ouer hy hem seer qualijcken hielt, ende beclaechden seere synen getrouwen Heere, also datse hem genoech te troosten hadden: Maer hy en weende niet so seere om zijns Heeren doot, maer daerom, als hy hoorde van zijn verschrickelijck Eynde: want hy wiste wel, soo verre hy die selue Conste oeffenen woude, dattet met hem oock so gaen soude. Dus lach hy sommige daghen, ende en conste hem daer wt niet expediren², sonderlinge, om dat hy al eens met den Duyuel te doen gehadt hadde, waer ouer synen haluen voet inden loop gebleuen was: Oock hem inbeeldende, dat hy Godt te seere vertoorndt hadde, ghelijck het sonder twijfel was.

[13] In deser vertwijfelinghe wesende, heeft hijt een van zijne goede Vrienden te kennen ghegeuen, die welcke tot hem seyde: D. Christoffel, Mijn goede vrient, dat ghy uwe zonden niet alleen voor God, maer oock voor die menschen bekent, daer doet ghy seer wel ende recht aen, ende dat ghy daer leedtwesen van hebt. Maer dat ghy vertwijfelen wout aen de Barmherticheyt Gods, die hy ons in zijn Woort toeseyt, daer doet ghy seer qualijck aen. Het waer ghenoech, dat³

1 Baccalaureï, candidaten

2 Losmaken, ontworstelen

3 Het lijkt wel of, gij zoudt niet anders kunnen handelen wanneer

[p. 20]

ghy een Heyden ofte Turck waert. En weet ghy niet, dat God seyt: So waer als ick leue, ick en begheere niet den doot des Sondaers, maer dat hy hem bekeere, ende leue. Ende Christus spreeckt: Ick en ben niet gecomen om die gerechtighen tot Boete te roepen, maer die Sondaers.

Met dese ende dergelijcke Spreucken wt de heylige Schrift, bracht hy hem so wijt, dat hy hem beloofde te beteren, d'welck hy eenen tijtlanck dede, bekennende zijne zonden, ende ginck ten Nachtmael, ende leefde onberispelijck, ende studeerde voort in die Medicijne, diende vele Luyden daer met: ende nam oock van niemant geen Gelt, maer geneesde al om niet: Hy genas vele Cranckheden, die van andere Doctoren ende Medicijns verlaten¹ waren, also dat hy in grooten aensien quam, ende worde in grooter Eeren gehouden: maer hy voerde so grooten pracht ende Hovaerdije, dat hy seer haest alle het ghene verteert hadde, dat hem D. Faustus achter ghelaten hadde, so domineerde² hy Nacht ende dach met goede Gesellen, met slempen ende dempen³. Doen het gereedt⁴ nv vast wech was, Verlieten hem oock zijne goede Vrienden, Ja dat⁵ hy haer quam besoecken, zo gingen sy wel henen, ende lieten hem alleen zitten, [14] Want nv van hem niet meer en was te ghenieten. Doen gedachte hy eerst aen dat Veersken Ovidij, ende dat Ovidius seer wel daer van geschreuen hadde:

Donec eris foelix multos numerabis amicos,

Nullus ad amissas ibit amicus opes.

Dewijle het v wel gaet, ende Tgheluck wil wel,

Sult ghy crijghen der Vrienden veel.

Maer als v Gheldt dan neempt een endt,

Niemandt v dan meer en kendt.

1 Opgegeven

2 Den grooten heer spelen

3 Schransen, smullen

4 Gereed goed of geld

5 Wanneer

[p. 21]

Also moeste Wagenaer dan weder na Huys gaen, Ende behelpen hem so hy het best conste.