Annelies Passchier en Margot de Jager
Interieur
Het kleed
Eerste tafereel
Een woonkamervan een vooroorlogse flat. Langs de rechtermuur staan verhuisdozen opgestapeld. Langs de linkermuur staat een half ontmantelde wandkast. Bij de vensterbank aan de achterzijde staan volle vuilniszakken, die noggesloten moeten worden. Op de planken vloer ligt een groot geblokt kleed, daarop staan een tafel en vier stoelen.
De deur zwaait open. Met veel moeite slepen een oudeman (Otto) en een oude vrouw (Angèle) een ouderwetse toilettafel over de vloer. Otto staat stil en wist zijn voorhoofd.
Vooruit! Hij kan echt niet mee.
Rustig. Ik ben niet doof.
(Otto bukt zich. Ze zeulen het gevaarte verder en laten het staan bij de vuilniszakken)
We gooien meer weg dan we meenemen.
Dat moet ook, je kunt je kont daar niet keren.
Eerst doe je er een half leven over om iets te bemachtigen, en als je dan eenmaal tijd hebt om er eens goed naar te kijken moet het de deur alweer uit.
Je wilt toch niet beweren dat je nu ook al zo gehecht bent aan die toilettafel. De helft van de tijd zag je hem niet vanwege alle troep die erop lag.
Ik wist dat hij daar stond.
De tafel kan mee, de eetkamerstoelen, de grote fauteuils. Dan is het daar wel vol. Wil je thee?
(Angèle gaat de kamer uit. Otto knielt op het vloerkleed en raapt iets op. Hij blijft zitten.
Er huppelt een klein jongetje de kamer binnen, gevolgd door een jonge vrouw met een theeblad, waarop een beker en een kop en schotel staan. Het jongetje heeft een leren tas over zijn schouder hangen. Hij knielt op het kleed. Uit de tas haalt hij een stapel ansichtkaarten. Hij legt wat kaarten op het blok waarop hij staat. Dan springt hij naar een ander blok. Ook daar legt hij wat kaarten neer. Zo springt hij van blok naar blok)
Amerika! Engeland! Duitsland!
(Springt sneller)
Afrika! België! Frankrijk! Spanje! Rusland! China! Nederland!
(Hij maakt een pirouette, springt weer verder)
Amerika! Engeland! Duitsland! Afrika!...
Auteursrechtelijk beschermd
