Voorwoord
Schrijvers van één boek? Uiteraard bestaan die schrijvers niet: geen auteur beperkt zich bewust tot het schrijven van maar één boek. Toch zijn er legio voorbeelden van schrijvers die, ook al hebben ze meer werken op hun naam staan, hun faam slechts danken aan dat ene boek, dat zijn schaduw werpt over hun overig werk. BZZLLETIN presenteert in dit nummer dat ene boek van Frank Martinus Arion, Nicolaas Beets, Jan Cremer, Edgar du Perron en Sybren Polet, om dat nog eens op z'n kwaliteiten te bekijken, maar ook om te bezien hoe het zich verhoudt tot het overige werk van deze auteurs. Op een wat luchtiger wijze komt in dit licht ook het werk van Marcellus Emants en Theo Thijssen aan de orde. Hans Dekkers liet zich inspireren door enkele vroege novellen van Emants (vooral bekend van Een nagelaten bekentenis) en Chrétien Breukers zocht in zijn eigen familiegeschiedenis de sporen na die Theo Thijssens Kees de jongen hebben nagelaten. Deze kortere essays en verhalen worden omlijst door essays over twee auteurs die weliswaar meer boeken hebben gepubliceerd, maar wier werk feitelijk in het teken staat van Het (ene) Boek: Multatuli en Frans Kellendonk.
Ron Elshout tenslotte bespreekt de funeste werking van het verschijnsel van de literaire Top-honderd - een verschijnsel dat door media, schoolboekenuitgevers en leveranciers van uittrekselboekjes wordt gecreëerd en kunstmatig in stand gehouden, waardoor het voor de ‘zelfstandig lerende leerling’ in ‘het studiehuis’ lijkt alsof de literatuur zich beperkt tot slechts dat honderdtal boeken dat in het verre verleden ook al werd gelezen en - dus - in de toekomst andere, minder bekende en succesvolle werken in de schaduw zal blijven stellen - tenminste, als er niets gebeurt dat dit ‘vliegwiel’ van de literatuur kan doen stoppen.