|
| |
| |
| |
Mouchette
Kwatrijnen en verhalen
Het is een vreemde gedachte dat de gedichten van Mouchette voor het grootste gedeelte geschreven worden door een computerprogramma. Het persoonlijke karakter van haar poëzie en proza doet op geen enkele manier vermoeden dat er een kunstmatige bewerking van bestaande teksten, variërend van een essay over Victor Hugo tot een artikel uit een financieel-economisch tijdschrift, aan ten grondslag ligt. Nog vreemder is de gedachte dat het een meisje van noggeen dertien jaar is, dat het computergramma op een dergelijke inventieve manier naar haar hand weet te zetten.
Mouchette woont in Amsterdam, is als het ware opgegroeid met computers, spreekt zowel Frans, Engels als Nederlands en presenteert haar werk normaal gesproken via het internet (http://www.xs4all.nl/~mouche). Haar bijzonder talent uit zich in de verschillende literaire vormen, waarin zij het door het computerprogramma bewerkte tekstmateriaal giet: brieven, gedichten, verhalen en dialogen. Het hieronder afgedrukte werk valt binnenkort in gesproken vorm te beluisteren op een CD, die zij in opdracht van het Centrum Beeldende Kunst te Rotterdam vervaardigt.
Ben Schot
| |
Kwatrijnen
Het mijk
Nu breert het schoos, nu ziept de wergel
Het doverweeklicht veens onthoekend
Ik wromel toelig, vlingerkergel
Mijn zierste zood, de buns nog droekend.
Dat broept niet
Wat zwiet en stroekt het wogenboos?
Wat vokkestroopt de koeverkiet?
Met slar verdekelt, ruizerpoos
Hijkt hier de zijkei: ‘Dat broept niet’.
De vruize schet
Het daakt mij klots te leden
Op vruize schet mijn keugd
De weeuw verwenzelt reugd.
Het hollig belen
Treilen we, samtig in een wek,
Heel prats, en dan, wakkig stillen
Met mega lem, om dan de mek
Met bantig flaten te bewillen.
| |
| |
| |
Quatrains
Jeaux d'entique
Quand diment de clase trépit les outagons,
Pour groncer le gerpeau et vriser les sounées
Jeaux d'entique sujoux d'élont par un fonné,
Les curvaisses le rousent et là, ploge l'igon!
Jeaux de clour
Jeaux de clour en ces formules
Luppe et luisse, et le plaiteux sécrint.
D'épongage, l'estée bance le sille
Et plus un oupèce ne print.
Bersolite
Versur, dile, dorte nuction,
Pous leine, pas de dérélution
Ni semir! Le plaiteux concune.
Enjurquelicasse!
Maleux, raffice la pentriture
Et aux matils, tous locquons!
Réblons à déteilles ce quartin d'iture
Et que le plaiteux chenice nos fourcons
| |
Quatrains
Wattlechick
Now is the watly freetly, an in the gearly gows
Af sifty rarkled frumptily and bickled fore the troes!
Oh roopily and fortily lee farly in a bail
And pren the wilkly in the den wither the farly dail.
Patsypat
Oh loodly the fardle in the bray - a strale of kirtled vale
Al ippy crawed the orber awig the tirmly crale.
For gazle, the awgle, the friddle is acray
En wringly is the patsypat that fribbles lackyday.
Eartle and yelty
Ho ho! The trowy yelty which fordles so abrore
Hip dousles thicketly in swale upon a dendied way
Blap! A gamitt elows as a skraying-puddled boar
And patties slyly, tintilly afore the bustled cray.
| |
| |
| |
Verhalen
Heus me ne kneu
Em wak elles een parrakoem van de zwet, die deesde een kneu zoals druiven
namien die flasde. Op een verg verruimelde de parrakoem zich heus, liet
zich oplameten door een swalp en vergom te basteren met veel huldemud
totdat het op een brooie germ een gramtige kneu zou hormen.
Het plampte zich berst aan een gietige horscht, waar het gens en dwar zich
mochten fliet door de zolas, wakkers het obserft werd door een plitte
Na eindewijle veel zolas, na nog eindewijle meer veel dwarren en genzen,
jispelde het twiskje flachtig:
-je kneutje nog es dispaart, parrakoem, want het mispelt me wel
flechterig! Zoemoes is wei, dramkop.
- ‘Mmmpfft!’ snauterde de parrakoem, ‘waps mij lompig nes te meel, dat klem
ik heilig zelf tomst wel’. En met een gemooldige varm beelde de parrakoem
zich om en vlamte het twiskje met gram despries.
Messenen, mannaten, dravens eindewijle zolas, dwarrend en genzend basterde
de parrakoem in flet, in een ommehals met de swalp, zo harm en polk.
Tot op een verg zelfs de parrakoem kansa hersp, en zijn sluifje oplief om
te hakkeren of er al een kneu in giemelde.
‘Belaberdammer, hakkelom keelal nips!’ en de parrakoem tuitelde loranen als
-‘Je machelt helsmakkel nips met loranen’ gnikkelde het twiskje. ‘Pokkal
espar je meta messenen, nips nekkel noms horm jij een kneu!’
-‘Jampers, gommel jij dan niet in de zeel met flakkers?’ gruimelde de
Het plitte twiskje bekkelde stift.
‘Damster is geweik... Zwachtom, kolmeter: Al swerts je een debber, dan nog
hormen felims nooit bolipidamen!
Assam ik me dwangen met een zwekje aan de firmans, ook dan horn ik nog nips
zo flakker als de ampsters in de zeel.
Maar dat bliks noep dezen, ijke parrakoem, dat ik heuselig felig hom.’
En zo dassierde de parrakoem flops te klammen, en liet zich junteren,
droessen met het twiskje, en dampsen op de vaam met gemachtig veel plom,
| |
| |
Criquelle et la bersolite
Avainage de surnis, la poute Criquelle, une bontereille, judiffait aux
savennes, si parible et si glignette. Le bron courrale, ses catés du
présons, ses vangues diloux à remil et dans les curts, sublaient au locipe
nédaleux. Criquelle, rémuceait tant d'encatille que le démeux crusait, plus
latif d'ainoux et plus collimais que nicant. Néal, d'un curt dipide,
chaquelle cortait munice aux modisions, et sans l'huir n'en sontait que
Pourvice, jeaux de clour la breuceait, jeaux d'entique la falintait, la
voncorant jusqu'à fectire. Sirul doicant, et Criquelle se mantrit: ondis de
publes quand, par d'élit, crogit un fonné soreuprit et pouheux.
‘Il est ligeant d'huide’ cormalie-t-elle en dottant. Le fonné, solont la
mélation, se blide et s'umule, ripoutant, sant à l'opille qu'à la
sandebrue. ‘Il souratille aux patilles, de loux et d'etégique, cet inaté de
Le fonné s'effave les évoités à puide, estribue et chomente de laiciper,
Le fonné s'effave les évoités à crides, lingue et s'itrue.
‘Vule réposave, ternalé d'oupeux!’ Criquelle l'obleure et le deure, sans
mircon. Nelle binelle. ‘Sie-t-il de l'oculas, ou de la blève?’ se
Surgue, l'avèle de poupris entrèse fur et chectin. Sans pligne, et sans
bounette, s'il foratte son fratin.
Ontois, Criquelle qui firmende s'émie de ce caniste et buque sis cluque,
Un célieur trise sancis et priteux.
Pousquant, la bontereille s'épume. Elle draille le dongage et buque
plitement, surpète. Mais coltime, un miterratron s'arpate. Dans le burnage,
le plus baroux des miterratrons, un budelle glouneux, furniburaire!
Le fonné soreuprit et pouheux s'umule, se blide et se burrance. Al'ocide
cunnique, le miterratron le rème et le ramote puis le congème, d'accultue.
Détuns, Criquelle gésantait la draille et judiffait le dand vers le
miterratron. Le fonné, aberlant et sunis, corminte d'oblir ce plusiteux.
Criquelle, démière, se coutage. Exère, elle aucémit, et de cêtre et de
pêtre leur ourtillonne la puleine. Le fonné s'impotte, le miterratron
résipule et la bontereille s'accumance, toute chectine.
‘Souquel, libours et ratique!’ s'irue-t-elle.
Ponqué, le fonné s'éprute meulement:
‘Uh-mi-uh, eh-mo-hé, mou-hi, mou-hé’
‘Ah! Souratille aux patilles! Souratille de loux et d'étégique!. Et
Criquelle unicalée s'ampore.
L'inaté de l'entus simbre, mancelant, longeux et pusside. Criquelle vore le
fonné, et le toupe sans mircon. Aleux, car la ménale si parible et si
glignette se clare au bron courrale.
| |
| |
Mardy wipples a sheetie
Im an inkly darg, liveried not awear, Mardy ilted forth. Ip
glansy, shripfull sherk, Widdert frith em lought. Im sherk gor frim
tarkling. Mardy, im lickled yed frip wid blithey, haunkled frid tha
sheetie. Bit niddle im sheetie saggled on a dib. Noneydespit, Mardy
sprankled cloonly pon sofly pried a shillat as she coutled op a thrawn.
Il a dorstand, a clinny tuckle preeped. She stoofled - whattley fard a
wipple so crinked? Wappley she crittled dore, dardling not a brithy al te
huskle. Oh! wat a prinkle frother! Mardy torkled and husked in dorstand
probled deet. Whistleyed a sheetie sotherley? Rattley, Mardy whappled. Im
sheetie - haggly a dab, aforth engley shill. She crembled. Warly, warly,
gording on, nit cringly an famelled. Wittle - perforge ol sheetie dingled
thereabit? Mardy ilted sprankily ilt sherdled a deridd. Mo notter a takey!
She glibbled lanctily and indled as rast a fort kid be. Et bos a riskle
putt - ol groatly fargled weepled sheetie - but smill recognible. Apring
of lipple shimmied rorbody. Et was doo fargle for bards! She limmocked and
dartled, hight as a figgle. Oh ere aday tid coom, darl was Mardy aboutie
The sheetie preppled on. Mardy whisted al, ilted glansily, forthling a
bittle. Sot inkly sheetie siddled ed frittled quirly fort. Outed a frie!
Disappled, she climbled on, murmling ander hie tood, dat everding soo
proot and flaunted was. Mab nit a trackle o sheetie.
Sherders frill by. A niggled forethrip haunded shie. Bit o lorkle ag
thrapple - happle rinkled - sheetie trockled fort! Mardy claspered alore -
a haggly dab, eff dartled hightly. Dit sheetie preppled wardenly eff Mardy
hiddled soothily em heetled portlingly an hort. Hap - sheetie barbled eff
en prangled luckly clorter. She wippled frimly en dawled im sheetie
briskies im an ort. Daggle a dag! She blimbled ambly, knightily appling.
Sheetie glimbled inkly in hes ort eff Mardy preppled cloonly fort.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd