[Vervolg Auden, Spender]
vervolg van pag. 28
gericht aan ‘Chaucer, Douglas, Dubar with all your/brother Anons’. Het gedicht eindigt als volgt:
I would gladly just now be
turning out verses to applaud a thundery
jovial June when the judas-tree is in blossom,
but am forbidden by the knowledge
that you would have wrought them so much better.
In deze bescheiden concessie, met het veelzeggende woord ‘wrought’ ligt de sleutel van Audens terugtrekking uit de openbaarheid. Wanneer Spender het in The Generous Days (1971) heeft over ‘One More New Botched Beginning’, schrijft hij ook uit een gevoel van vakmanschap, maar in zijn geval verwijst de titel niet alleen naar de technische kant van het dichten en zijn daaraan verbonden persoonlijke ervaring, maar ook naar zijn persoonlijke relaties met publieke figuren. Uiteraard wil dit niet zeggen dat Spender, op wat voor manier dan ook, minder bescheiden werd, omdat hij na 1945 meer dan Auden deel uitmaakte van het openbare leven. Het wil eerder zeggen dat, zelfs met inachtneming van hun verschil in temperament, het uiteenlopen van hun interessen en carrière, zoals valt waar te nemen na 1945, moet worden gezien als de specifieke reactie van beide dichters op de historische crisis van de jaren dertig.
Mede vertaald door Winnie Kooy.
Auteursrechtelijk beschermd