[Vervolg Taal en macht bij Orwell en Burgess]
vervolg van pag. 50
World News verruimt deze thematiek door tevens te pleiten voor een verzoening tussen wat C.P. Snow ooit de ‘two cultures’ noemde: wetenschap en kunst. Tegelijkertijd verantwoordt deze roman impliciet Burgess' eigen creatieve praktijk, en houdt hij een pleidooi ten bate van een aantal genres dat traditioneel niet gerekend wordt tot de Literatuur, maar die ontegensprekelijk een grote en steeds groeiende populariteit geniet. Tenslotte legt The End of the World News getuigenis af van het vermogen van de taal om - onder steeds wijzigende omstandigheden en in steeds nieuwe vormen - te blijven fungeren niet alleen als uitdrukkingsmiddel voor de creativiteit en de verbeelding van het individu, maar ook van de mensheid, en zo die mensheid zelf - als mensheid - te doen overleven.
Zo bekeken staat The End of the World News in nog groter contrast tot de oneindig pessimistische voorspellingen van Orwell in Nineteen Eighty-Four dan dat al het geval was met de andere Orwelliaanse romans van Burgess. Orwell ging er van uit dat de taal, de maatschappij en de mens veroordeeld waren. Voor Burgess is niets van dit alles ooit verloren, en zal er ook nooit wat van verloren gaan. Bij Orwell triomfeert de naakte macht; bij Burgess is het de taal die de bovenhand haalt.
Eerder dan buitenbeentjes te zijn in het oeuvre van Burgess, louter ‘consumptie-artikelen’, snijden de Orwelliaanse romans van Burgess thema's en problemen aan die van levensbelang zijn voor het hele oeuvre van Burgess, voor de hedendaagse literatuur, de hedendaagse maatschappij en de hedendaagse mens. Niet enkel deze romans, maar zeker ook deze romans, maken Burgess tot een der interessantste en meest relevante hedendaagse Engelse auteurs. In de ononderbroken dialoog die zij voeren met Nineteen Eighty-Four leggen zij daarenboven getuigenis af van de invloed die George Orwell blijft uitoefenen op de Engelse literatuur.
Auteursrechtelijk beschermd