[Vervolg Herinneringen aan George Orwell]
vervolg van pag. 42
weinig te krijgen rekende hij uit dat hij blij mocht zijn als de roman hem 500 pond opleverde. Ondanks zijn succes met Animal Farm besefte hij zich niet, of hij wilde het niet toegeven, dat hij op vijfenveertig jarige leeftijd een succesvol schrijver was en zelfs erg in de mode. In de lente van 1949 vertrokken mijn vrouw en ik naar Canada. ‘Het soort land waar je wel wat plezier kunt hebben, vooral als je van vissen houdt,’ merkte Orwell op toen hij van onze plannen hoorde. Onze laatste weken in Londen waren erg druk door de onafzienbare rompslomp die het vereiste in de tijd van soberheid om je huis in Engeland te verwisselen voor dat in een ander land. We waren van plan Orwell tot afscheid nog te bezoeken, maar we hadden er de tijd niet meer voor. Het was een van de nagelaten dingen waarover je spijt krijgt als het al te laat is. In Canada schreef ik nog twee of drie brieven aan Orwell. Hij was te ziek om ze te beantwoorden. Later hoorde ik van Julian Symons dat zijn toestand verslechterd was en dat hij nu in het universiteitsziekenhuis van Londen lag.
Toen tijdens een feestje in Vancouver op een besneeuwde avond in een van de eerste dagen van januari 1950, kwam er een gast binnen en vertelde mij dat het nieuws van Orwell's dood zojuist over de radio uitgezonden was. Er viel een stilte in de kamer en ik realiseerde me dat deze aardige, bescheiden en verbolgen man al een figuur geworden was uit de wereldmythologie.
Vertaling:
Reinout van der Heijden
NOTEN
Uit: George Woodcock The Crystal Spirit; A Study of George Orwell
Auteursrechtelijk beschermd