Over de man die model stond voor Boorman
Walter de Ridder
Jules Valenpint
De hoofdfiguur in Lijmen, Boorman, die heette in feite zo niet. Z'n werkelijke naam was Jules Valenpint. Hij was, zoals mijn vader hem beschreven heeft, een kleine, stevige vent. Eenmaal in mijn leven, dat was dus voor de andere oorlog, ben ik op het kantoor geweest. Als ik me goed herinner, was het quai des Charbonnages in Brussel, op de tweede verdieping. Een grote zaal, waar geen burelen in stonden, maar wel planken, die op schragen geplaatst waren.
Al die mensen die Lijmen gelezen hebben, die weten dus dat die honderdduizend exemplaren van het Wereldtijdschrift (de echte naam van dat tijdschrift was een Franse naam, La Revue Continentale Illustrée, die werden niet verkocht aan Lauwereyssen, een smid in keukenliftjes, maar wel aan een school, een katholieke instelling ergens in Namen De Zusters van Maria, of zoiets. Trouwens het was mijn vader die dat verkocht heeft. Als de zaak aan het rollen was, hadden ze, naar ik vernomen heb later, eens een brief ontvangen waarin stond dat de Zusters zich hadden bedacht en dat ze honderdduizend exeplaren nogal veel vonden en dat ze liever teruggebracht zouden zien op tienduizend. Waarop ze hebben laten weten dat dat tot hun grote spijt niet mogelijk meer was, want al de voorzorgen waren genomen, het papier was besteld en de drukker wachtte alleen nog op cliché'sen tekst om te beginnen te drukken.
Op zekere dag ging plotseling de deur open en stond er een nette aangeklede meneer in de deuropening die zei mijne heren ik ben advocaat ‘die en die’ belast met de belangen van ‘de Zusters van Maria’ van Namen. Hoe groot is uw oplage? Algemene verstomming. Ze hadden geen bezoek verwacht, want in dat bureel kwam nooit iemand. Jules Valenpint, die naakt tot op het middel met z'n halters aan het werken was in de hoek achter de deur, die de advocaat had geopend, kwam uit zijn hoek te voorschijn, richtte zich met een doordringende blik tot de advocaat en zei Ik tel tot drie, als u bij drie niet uit dit vertrek bent smijt ik u van al de trappen af. En begon meteen te tellen. Een....twee... en de advocaat was weg: U krijgt nogwel een nieuwsbrief van mij! Ze hebben er nooit meer iets van gehoord en de zusters betaalden tot de laatste cent.
Auteursrechtelijk beschermd