Bunker Hill. Jaargang 7 (nrs. 23-28)

[p. 22]

Erik Lindner
De sleutel

De stad oogt onbewoonbaar op deze heldere dag
een jongen van nauwelijks twaalf
klimt vanaf een auto een boom in
en snijdt bebloemde takken af

de resten van het handvat
tussen het stof achter de kachel
en de fles in de greep van zijn hand
en het water dat langs de pols loopt

helder is de stad niet onbewoonbaar is de dag.

Lichtvlekken in het matglas beramen
hoe lang stil te staan voor een deur

uit een boodschappentas steekt een wandelstok
in de goot liggen in touw gebonden vloerkleden
op de stoeptegels kleeft een panty

twee mannen maken twee gebalde vuisten
en kussen de rug van elkaars handen
terwijl de stad oogt

past het mesje halfweg in het sleutelgat.

[p. 23]

III

 

Op de tramhalte tegenover het plantsoen

 

staat een in haar jas verscholen meisje

 

klaar om iemand bij de mouw te pakken

 

iemand voor haar bij de revers te grijpen

 

met een uitgestrekte hand hangend boven

 

het handvat van een koffer hengsels van een tas

 

naast haar duim droogt de kleine tatoeage van een ster.

Het belletje van de winkeldeur gaat omhoog
een jongen stapt naar voren en bestelt een brood
een man leest in een schrift en noemt een naam
op de televisie op de toonbank zingt een mevrouw
die haar borst rondt tegen het blad van de gitaar
rook draait voor het scherm en trekt naar het plafond
de man legt de hoorn op de haak en het belletje klinkt.