Bunker Hill. Jaargang 6 (nrs. 19-22)

(2002-2003)– [tijdschrift] Bunker Hill– rechtenstatus



[pagina 27]
Jan van der Haar ∼ Het afhankelijkheidsvraagstuk Zij is een vrouw die zelden vragen stelt, alleen vertelt, zeg maar - asjemenou... Vragen maakt kwetsbaar. Daar houdt zij niet van. Zij houdt van ándermans kwetsbaarheid en, al vertellend, van haar zelfrespect. Zij tuit haar mond verachtend naar de wereld en naar mij, want ik word te weinig kwetsbaar naar haar zin, zodat het knaagt aan haar ego, ik - een die haar het hemd van het lijf vraagt, en zelfs nog trouwer zijn kan dan haar hond.
[pagina 28]
Het laatste stopwoord van mijn vader Mijn vaders laatste stopwoord luidde ‘mooi’. Vanuit het bed in zijn fauteuil geholpen, schapenvachtje, toffels, plaid, en rechtop, het schaaltje met twee druifjes, en zijn boeken, dan overzag hij als een regisseur zijn eigen mise-en-scene, streng en: ‘M-O-O-I’.
[pagina 29]
De laatste berisping van mijn vader Onder het strenge toezicht van mijn vader sneed ik een stukje kerstkrans voor mij af dat, ruim bemeten, geen genade vinden kon bij hem, ofschoon hij haast de geest gaf: ‘Bij alle dingen moeten wij maat houden. Je kunt niet zomaar erop los leven!’ Ik keek hem sprakeloos en monddood aan en zag de krans al boven zijn hoofd zweven.