Half september schoot een leraar aan het vwo zichzelf tijdens een vergadering dood. Hij leefde volledig teruggetrokken bij zijn moeder, een generaalsweduwe. Deze ontving twee dagen na zijn zelfmoord, nog vóór de begrafenis, de afscheidsbrief die de professor op de dag van de vergadering aangetekend had laten afgeven. Als motief noemde hij zijn onbeantwoorde liefde voor de directrice van het lyceum. Toen dit bekend werd, verbaasden de meesten zich erover dat een jonge collega zich doodschoot wegens een meerdere, over wier lelijkheid al vele jaren grapjes werden gemaakt. Omdat er geen weloverwogen redenen voor zijn zelfmoord waren te vinden, steeg de dode in hun achting; velen meenden dat hij altijd al een filosoof was geweest.
Tijdens de laatste drie maanden van het jaar was er in het district geen zelfmoord waarover de redacteuren voor het plaatselijk nieuws konden speculeren. Nu moesten ze weer zelf achter verhalen aan zitten; vol weemoed dachten ze terug aan het gemak van die zelfmoordmaanden.
Een pacifist stak zichzelf op straat in brand. Meteen daarop kreeg hij hier echter spijt van en sprong in een fontein. Daarna zei hij dat hij een mensenleven had gered.
Een dokter uit Modena, die al vele jaren aan depressies leed, slikte de inhoud van enkele doosjes met een zwaar slaapmiddel, dat uitsluitend aan ernstig zieken en stervenden werd verstrekt. Kort daarop rende hij naar de eerstehulp en liet zijn maag leegpompen. Hij had zich zijn taak als dokter herinnerd, zei hij vanuit het ziekenhuisbed, en was niet alleen maar een arts, maar had het leven van talloze patiënten gered.
Een zuiplap uit Treviso, zonder vaste woonplaats en van zijn vrouw gescheiden nadat hij zijn werk in een schoenenfabriek was kwijtgeraakt, nam een aantal slokken benzine en wilde zichzelf, zoals hij in een kroeg aankondigde, opblazen omdat hij niet meer wist wat hij op deze wereld moest doen. Hij stak een lucifer aan, maar gooide die weer op de grond toen hij dacht aan de enorme hoeveelheden alcohol die hij nog naar binnen zou kunnen slaan. Zou hij ontploft zijn, dan had hij misschien dertig, veertig voorbijgangers met zich mee de dood in gesleurd. Doordat hij van zijn zelfmoord afzag, was hij een mensenredder geworden die uit handen