Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

Tevredenheid.

Grijpt, Broeders, naar des waerelds luister

En naar het goud der aarde niet,

Hun glans, schoon ze ook den dwazen kluister',

Is ijdelheid, die ras ontvliedt,

Die dan alleen 't geluk bezegelt
Als rein geloof haar invloed regelt;

Wat is 't, of 't lot ons weinig gaf:

Tot vrede doet het goud niet af!

Getuigt het, die in rijke zalen

De hulde van het volk ontfangt,

Of gij niet vaak hij feestpokalen

Naar stilte, vrede, en rust verlangt.

Of 't goud, als misdaên u bevlekken,
Gewetenswonden kan bedekken,

Of 't purper, dat uw leên omzweeft,

Gewenschte kalmte aan 't harte geeft!

Neen, liever in een stille woning

Waar reine liefde en eendracht woont,

Dan in den mantel van een koning

Met gulden zorg en smart gekroond.

Wat vraagt men in het rijk der dooden,
Of u de lauwer werd geboden,

Of gij in 't nietig stof der aard

Een koning, of een beedlaar waart!

[p. 84]

 

Gelukkig, wien, als 't doodsuur nadert,

 

Vernieuwde hoop op heil ontbot,

 

Die waren rijkdom heeft vergaderd

 

Door deugd en rein geloof in God,

 

Die voor geen schim in 't vluchtig leven

 

Zijn eeuwig heil heeft opgegeven,

 

Maar door des Heeren Geest bezield

 

Ons eeuwig doel voor oogen hield.