Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

Dichtrecepten uit de apotheek van Witsen Geysbeek.

't Is genoegzaam alleen het rym, dat daar aan mogelyk eenige raarheid en bevalligheid byzet. Was 'er dat boordzel af, de zaaken die aan de rymwoorden verknocht waaren, zouden op zich zelven misschien veler leeslust niet aanlokken; doch 't zyn enkelyk de rymklanken, waarom dit geschreven is. - 't Was genoeg dit slechts in eenige voorbeelden aan te toonen.
C. Tuinman.^*)

*) A.D. 1729. - Wachter, ziet gij nog niets van den morgen?

I.
Voor een Avondbeschrijving.

Een zonnetje' en twee kimmen,

Een blaasjen best azuur,

Wat purper en wat vuur,

Gewreven tot ze glimmen;

Een scheemring en een graf,

Een zefiertje' en een maantjen,
Drie zuchtjens en een traantjen:

Het schilderstukje' is af!

II.
Voor een Lierzang.

Starren en neevlen, een melkweg of zeven,

Donders en bliksems, zooveel je maar lust;

Vleugels en Englen, een dood en een leven,

Ferm tot een brei door elkander geklutst.

Verder: een aardklomp, getrokken op cithers,

Geurig gekruid met ô-ja's en maar-neen's:

Leng het met zwadders en tranen uit gieters,

Kook het op dichtvuur's, en slik het in eens!

III.
Voor een Minnelied.

Een naam om te schroomen:

Illyrisch of Spaansch;

Een voorraad van droomen

Voor zes rijmen gaands;

Een mond met wat oogen,
Een schijn en een logen,

[p. 52]

 

Met streepjens gekruid;

 

Een scheldwoord of negen,

 

Bij wijze van zegen,

 

De hel tot besluit:

 

Dit draait ge tot pillen,

 

En voert ze aan wie willen.

IV.
Voor een berijmd Verhaal.

Wilt gij een berijmd verhaal?

Neem een Ridder in het staal

En een Jonkvrouw in 't scharlaken.

Laat hen in een lange smart

Op een ijzren vaderhart

Langzaam trekken tot ze blaken.

Neem een heks of anderhalf,

Met een dozis tooverzalf

En een paddestoel of veertien.

Smeer ze op Hem en 't Maagdelijn,

Tot ze broêr en zuster zijn,

En malkaêr niet willen weêrzien.

Scheid ze dan in tranen af,

Giet een helft op 't Heilig graf,

De andere in een kloostercelletjen.

Laat ze dampen tot een spook;

Dood daarna den vader ook:

En vouw ze om een ulevelletjen! -

V.
Voor een Elegie.

Neem een bloempjen dat verdord is;

Liefst een jongen rozenknop.

Huil er om en zweer er op,

Dat ons aanzijn extra kort is:

Meng een wiegjen en een storm

Met een seraf en een worm.

Of indien je iets nieuws wilt geven,

Biedt een vlinder ook al hulp.

Of een paerel in een schulp:

Daarbij hoort een zee van 't leven;

Hebje dan een ree gereed,

O je bent er eerje 't weet!