Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

Als zij er is.

Hoe kondigt alles u aan!

Pas rijst de heerlijke zonne,

Spoedig dan, hoop ik, volgt gij!

[p. 48]

 

Treedt ge in den bloeienden gaard,

 

Gij zijt de roos aller rozen,

 

Lelie der lelies daar bij!

 

 

 

Huppelt gij rond in den dans,

 

Flux zweven alle gestarnten

 

Met en rondom u in 't rond.

 

 

 

Nacht! en zoo wierd het dan nacht!

 

Nu overschijnt gij den zachten

 

Lokkenden glans van de maan.

 

 

 

Lokkend en lieflijk zijt gij:

 

Bloemekens, maanlicht en starren,

 

Huldigen, zonne, slechts u!

 

 

 

Zonne, zoo wees dan ook mij

 

Schepster der heerlijkste dagen;

 

Leven en eeuwigheid is 't.

(Göthe.)