Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

Lied.

(Ingezonden.)

De morgen

Moog' zorgen

Voor 't geen ons verbeidt:

De brave houdt moed, want hij hoopt wat hij mag,

En arbeidt bij dag,

Eer 't licht en de lust van hem scheid'!

De stormen

Misvormen

Het kleurigste blad;

De dankbre plukt juichend en de oogen op God

De bloem van 't genot,

Zoo lang zij nog bloeit op zijn pad.

Met klagen

Te dragen

Is ijdel en laf.

Die lief heeft torscht gaarne en met lachend gezicht;

De last valt hem licht:

Hij weet wie hem afneemt aan 't graf!

In morren

En knorren

Steekt vroomheid noch eer!

Waarachtige Vreugde is een hemelsche roos:

De sikkel des Doods

Slaat enkel haar doornen ter neêr!