Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

Nieuwerwetsche manier van dichten.

Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens probeeren...

Het is een sjouw, zoo viermaal 't zelfde rijm!

En dat nog wel op dat ellendige ijm;

Maar 'k heb den tijd, en 'k wil en zal het leeren.

Dat 's één couplet! Het zal wel reüsseeren.

Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm,

Een onderwerp... Tsa Muzen! ik bezwijm,

En weet niet waar ik 't eerste mij zal keeren!

Een rijkdom van gedachten lacht mij aan.

Wie voegt het meest de hulde mijner noten:

De Roos? de Herfst? Maria? of de Maan?

Een min begaafde had al lang besloten.

't Wordt toch hoog tijd, zoo 't ergens op wil slaan...

Neen, 't hoeft niet meer: 't ding staat al op zijn poten!