De Brakke Hond. Jaargang 11(1994)– [tijdschrift] Brakke Hond, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 150] [p. 150] Zhong Xiaoyang De verdwijning Voor helemaal niets te zeggen op deze zonovergoten middag, het begint te regenen onophoudelijk vliegt een zwerm vogels op om daarna weer op een nabije plaats neer te strijken vanwaar ben je gekomen die net op dit ogenblik dit jadegroene grasperk oversteekt met je rug naar de verafgelegen kustlijn en je gaat naar dat witte huis waarheen geen pad leidt; met uitzondering van je mooie armen en witte kleren zie ik enkel je wreven vol stuifmeel het gras opent zich en sluit zich dan weer wanneer het zonlicht op een zekere plaats is aangekomen condenseren zich de schaduwen van alle dingen en ik weet niet wanneer ze weer uiteengaan [pagina 151] [p. 151] Na helemaal niets te zeggen op deze zonovergoten middag, het begint te regenen onophoudelijk strijkt een zwerm vogels neer om daarna weer op een nabije plaats op te vliegen vanwaar is de wind gekomen die net op dit ogenblik door dit jadegroene grasperk waait met zijn rug naar de verafgelegen kustlijn en hij waait naar dat witte huis waarheen geen pad leidt; met uitzondering van gordijnen vol bloemen en de helft van een terras zie ik enkel de zich neigende eolische bellen koperen plaatjes flikkerende glans het geluid van de regen klinkt ritselend in het lege ruisen van de wind Vorige Volgende