De Brakke Hond. Jaargang 11

[p. 149]

Lu Weili
Vanavond

vanavond
ga ik te midden van de mensenvloed
ik voel Hong Kong, ik voel China
plotseling
komen de verdwaalde kogels der geschiedenis aangefloten
ik val neer, lig op de grond
wachtend op de troosteloosheid van mijn
volledig weggestroomde warme bloed
op dit ogenblik
(misschien omdat ik geen gevoel meer heb van wat morgen is)
kom jij stilletjes tot vlak bij me
‘ademhalen is soms moeilijk,
omdat er herinneringen in de lucht zijn,’ zeg jij
daarop adem ik de lucht
de lucht ademt jouw angst

askleurige angst
staat stil in de sterrenloze maanloze nachtelijke hemel,
als een zeil
wachtend op de wierook wordende wind

(1991)