Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

[p. 100]

Scheyd-liedt: op de wijse van Adieu Haerlem wel soete dal.

1.
GHy edel jeught wt jonst vergaert,

Wilt dencken op het scheyden:

T'versamen maecket onbeswaert;
Doch scheyden is van sulcken aerdt,

Dat het seer droef doet schreyden.

2.
Soo langh als Dido praten mocht

Met u, o Held van Troyen,

Heeft haer den tijd niet langh ghedocht:
Maer wonder seer heeft sy ghecrocht

Doen ghy van haer ghinckt schoyen.

3.
Doen Pyramus en Thisbe soet

In haere jeughet speelden,

Doen warent wel twee kinders vroet,
Maer als men haer dan scheyden doet

Met schreyen sy verveelden.

4.
Seer droef hoe menichmael heeft wel

Ulysses wt gheroepen:

Al cleyne waer al mijn ghequel,
Soo Penelope waer ghesel:

Naer huys moet ick steeds hopen!

5.
Theogena met tranen heet

Badt Agatoclem seere,

Dat doen hy was in druck en leet
Sy trouwe blyden mocht ghereet

Niet scheyden, tot oneere.

6.
Soud ick verhaelen breedt en wijdt

Elck die om scheyden treurde,

Het soud' ontbreken aen den tijdt,
En yemandt my moght doen verwijt,

Dat het my oock ghebeurde.

7.
Voorwaer het scheyden is soo swaer

Voor onvervalschte vrienden,

[p. 101]

 

Dat sy te samen leven maer

 

Het scheyden maeckt de lucht onclaer

 

Met sucht om den beminden.

 

 

 

8.

 

Nochtans de donck'ren nacht ghebiet

 

Ons alle te vertrecken:

 

Tghedierte al men rusten siet:

 

Soo yemant t'hert hier slapen siet,

 

Hy magh het morghen wecken.

 

 

 

9.

 

Die wet vergaeren bringhet met

 

Dat scheyden haest moet comen,

 

O dwaes die hier zijn herte set

 

Op dansen, singhen, of bancket

 

Die vreught word haest ontnomen.

 

 

 

10.

 

Ick heb ghesien ghelijck den roock

 

Des werelds vreught op vlieghen:

 

Ick docht, can sy verdwijnen oock?

 

Terstond was wegh al haer ghesmoock

 

Dat ons soeckt te bedrieghen.

 

 

 

11.

 

Besluyt.

 

Ghy soete Jeught, tot een af-scheyd,

 

Bidd' ick u al te samen;

 

Wanneer de wereld u toe vleyd,

 

Denckt niet: het duyrt in eeuwicheyd,

 

Wat hoef icks my te schamen?

 

 

 

12

 

Den tijt van scheyden staet voor deur

 

Als sond versamet binnen:

 

Naer s'werelts vreughet volght ghetreur:

 

Soo ghy niet vreesen wilt daer deur,

 

De deughet wilt beminnen.