Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

Scheyd-liedt: op de wijse van Aenhoort t' gheclaech o bloeyende jeught.

1.
VVat riept ghy met u wijse stem,
O Preker tot Jerusalem?
Het is ydelheyd,

[p. 102]

 

Wat ons hier toe vleyd!

 

O Jeught, hoort naer hem.

 

 

 

2.

 

De werelt lachet u wel aen;

 

Sy en wilt u niet laeten gaen:

 

Het is ydelheyd,

 

Wat ons hier toe vleyd:

 

Vreught keert in ghetraen.

 

 

 

3.

 

Daeromme willet scheyden ras,

 

En roepet met my op dit pas,

 

Het is ydelheyd,

 

Wat ons hier toe vleyd;

 

Al wat leeft is gras!

 

 

 

4.

 

Weeght op met niet al s'werelts goedt,

 

T'sal lichter zijn elck kennen moet,

 

Het is ydelheyd

 

Wat ons hier toe vleyd:

 

Niet, schijnt, overvloedt.

 

 

 

5.

 

O dat u oogh eens waer verlicht,

 

Ghy sout niet minnen s'werelds wicht:

 

Het is ydelheid,

 

Wat ons hier toe vleyd:

 

Wereld schiet doods schicht.

 

 

 

6.

 

Ghy Hemel-Sonne, heylich bly,

 

Het licht van onse Jeughet zy:

 

Het is ydelheyd,

 

Wat ons hier toe vleyd:

 

O God, comt ons by!

 

 

 

7.

 

Besluyt.

 

Vaert wel' ghy Nederlandsche Jeught;

 

Denckt op dees leere als ghy meught:

 

Het is ydelheyd,

 

Wat ons hier toe vleyd:

 

Buyten Godt gheen vreught.

EYNDE.