Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc
(1608)–Anoniem Bloemhof van de Nederlandtsche ieught–
Auteursrechtvrij
[pagina 90]
| |
2.
Des wijsheyts mont ghepresen
Sprack: Het en is niet goet
Den mensch alleen te wesen;
Een hulp hy hebben moet.
Hy liet den mensche slapen
Met eenen slaep seer diep,
Hy quam zijn ribbe rapen,
End' een Wijf daer uyt schiep.
3.
De Man die haer aenschoude,
Ontsteken werd' met min;
Zijn ribb' hem niet en roude,
Als hy sach zijn Mannin.
De twee een zijn te samen
Door desen vasten bant:
Die van malcand'ren quamen,
Versamen sonder schant.
4.
Daeromme ick u prijse,
Dat ghy dien staet aenveert
Die in den Paradijse
Is inghestelt seer weert.
Christ heeft hem oock vereeret
Met t' eerste wonderwerck:
Het water in Wijn keeret:
Want liefdes Wijn is sterck.
5.
T'is waer, seer veel beswaren
Ontmoet ghetroude lien:
Sorgh' comt haer openbaren,
Den arbeyt laet hem sien:
Maer laet se t'samen leven
In Godes vrees altijt,
Soo sullen sy niet beven:
In Godt zijn sy verblijt.
6.
De soete Kinder-vruchten,
(Veel soeter dan den Wijn)
Verdryven al het suchten:
Als groen' Olijf-boom zijn.
| |
[pagina 91]
| |
Zy lachen en zy spelen,
Zy cussen wonder soet,
Met cleyne handen strelen:
De droefheyt vluchten moet.
7.
Prince.
Ghenietet dese vreughet,
O Bruydegom en Bruyt:
Leeft t'samen seer verheughet:
Onminne buyten sluyt.
Maer ghy, o Heer der Heeren,
Stort seghen over haer:
Laet haer gheslacht vermeeren:
Godt seghent t'heyligh paer.
|
|