Nieu houwelicx liedt, gemaeckt mijn vrient ende vriendinne ter eeren, Wiens voorspoet Godt altijt wil vermeeren. Op de voyse vanden L. psalm.
HOe heerlijck is den Houwelijcken staet,
Die daer gheschiet, in Gods vrees', en met raet
Van de Ouders, die Godt bevolen heeft
Te eeren, om dat sy langh onghesneeft
In voorspoet op der Aerden moghen leven,
Den sulcken sal hy synen seghen gheven.
Gheen meerder vreucht, dan als den Man ghepaert
Is met een vrome Vrouw' seer cloeck van aert,
Dies sijn leven sal dueren eens soo langh',
End' van hem keeren alle droefheyt bangh',
VVant hy gheniet door haer veel gaven schoone,
Een deuchtsaem VVijf is des Mans hooft een Croone.
Ghelijcke vreucht gheniet de Vrouwe goet,
Die haer verselt met een Man wijs en vroet,
Sulcken huys heeft een seer vast fondament:
VVant het blijft langh' in vrede ongheschent,
Men siet daer twisten noch discoorden rijsen,
Soo dat d' afgunstighe sulck selfs moet prijsen.
Dies Bruydegom in Gods vrees' blijft altijt,
Bemint zijn VVoort, end' u Bruyt oock met vlijt,
Soo sal u huys langh' blijven in voorspoet,
En u VVijf sal zijn als den VVijnstock soet,
Draghende vrucht, die aen u Disch ghepresen,
Sullen ghelijck als Olijf spruyten wesen.
En ghy Vrouw Bruyt volcht het exempel naer,
Van Sara de vrome Vrouwe eerbaer,
Die Abraham haer Man ghehoorsaem was,
Door reyne liefd' hem dienende te pas,
Soo sal eendracht end Vrede by u groeyen,
V Man sal oock tot u in liefden bloeyen.
Prins Bruydegom end' Princelijcke Bruyt,
Neemt doch in danck van my dit slecht beduyt,
Alhier ghedaen, van die u wenscht gheluck,
Oock liefd' en trouw, op dat ghy vry van druck
Leeft in voorspoet ter salicheyt eenpare,
Dat gunn' u Godt en ick int Nieuwe-Iare.
|
|
Auteursrechtvrij