Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

Brvylofts-dicht.

AL wat de ronde Son uyt haren gulden waghen

Hier siet in swerelts schoot, is niet dan cruys en pijn.

Het cruys, het minste cruys, can al ons vreught verjaghen

En mengt ons soetste soet met gal end met fenijn.

Die naghels die ons hert aent aertsche cruys vast maken,

Zijn swerelts valsche eer, en al dit ydel goet.

VVy staen naer ons verderf, t'geen daer wy meest naer haken

Ist t'geen dat onse pijn, en droeve blijtschap voet.

VVy gaen hier op het cruys. Indien wy dan die vlercken

Die vlercken des ghemoets, om hooghe laten gaen:

Indien wy door Gods geest int cruys ons hert verstercken

Soo wert ons s'werelts cruys ten hemelvaert een baen.

Als dan soo sien wy eerst hoemen sich mach betrouwen

Op swerelts corte glans, die minder is als niet;

Dan gaen wy eerst ons hoop, op God ons rotse bouwen,

Op Godt wy d'oogh dan slaen in blijtschap, in verdriet.

Heer Bruydegom wel aen, wel aen Vrouw Bruyt wilt speuren

Naer een veel grooter vreucht, t'gesicht ten Hemel keert

Hier toe noodt u dees Feest. Hier door sal u ghebeuren,

V leven tot u wensch, u doot tot u begeert.