Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc



[pagina 61]
Courante: Si cest pour mon pucellage. 1. GHy weeldighe stoute ooghen, Rasch segt, waerom dat ghy my In een diepe slaverny, Door u wreetheyt hebt ghetoghen? Hoe hebt ghy doch derven dijn Straelen vlickren int aenschijn? 2. Int aenschijn van mijn vriendinne Die uyt hare ooghen licht, Niet sent dan een scherpe schicht, In een brandend' herte minne, Ja een min die heeter is, Als een brandend' vyer ghewis. 3. En ghy al te snelle voeten, Hoe vert hebt ghy my vervoert, Dat ghy my aldus ontroert, Dat ghy my bracht voor dees vrouw Hoe sult ghy dat moghen boeten: Die my oorsaeckt dese rouw. 4. Toch ghy dertel woelend' handen Ghy hebt oock al veel misdaen, Dat ick nu dus ben belaen, Met dees eenighs liefdes banden, Soo groot can niet zijn mijn min, Grooter is mijn teghen sin. 5. Ick doch selfs sal u doen boeten Dees u groote dertelheyt, Want ghy die niet en hebt gheleyt Tot dit quaet ghy snelle voeten, Sult met boeyens zijn belaen, Tot u schult is afghedaen. 6. En die handen sal ick binden, Met dees coorden wel soo vast, Datse sonder mijne last, Haer niet sullen onderwinden,
[pagina 62]
T'ondersoecken nae dees paen Daer mijn herte leyt ghevaen. 7. Nae dees dan die stoute ooghen K'sal verblinden wel so dicht (Op dat ick door liefdes schicht) Niet wert licht dus weer bedroghen, Dat zy niet haest sullen weer Comen, volghen haer begeer.