Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

[p. 36]

Nieu liedt.

1.
OP mijn fluyt, wel op wy willen
met Menaelschen herder-sanck
Singhen onse Nimph te danck,
Dat de bosschen daer af drillen,
Niemant draeght soo trouwe min,
Als ick tot mijn Velt-goddin.

2.

T' is wel waer, ick ben van zeden,

Een gheboren Boeren knecht,
Maer nochtans soo vroom, soo recht,
Als veel Jongmans vander steden,
Niemant draeght soo trouwe min,
Als ick tot mijn Velt-goddin.

3.

Al de schatten die daer schuylen,

In des werelts ront begrijp,
Soud ick met mijn Lullepijp
Noch met mijne fluyt niet ruylen:
Niemant draeght soo trouwe min
Als ick tot mijn Velt-goddin.

4.

Nimphe soudt ghy voor my vluchten,

Om dat ick het Vee bewaer,
Siet de goden allegaer,'
Die om Boere liefde suchten
Niemant draeght soo trouwe min,
Als ick tot mijn Velt-goddin.

5.
Venus quam soo menich werven
Tot Adonim t'herder kint,
Op de Vleughels vande wint,
Langhs de blauwe wolcken swerven:
Niemant draeght soo trouwe min,
Als ick tot mijn Velt-goddin.

6.

Ick weet Nimphe dijn ghedachten,

Ghy meent groote lof t'ontfaen,
Als ghy my dus overlaen,
In mijn eyghen vyer siet smachten:

[p. 37]

 

 

Niemant draeght soo trouwe min,

 

Als ick tot mijn Velt-goddin.

 

 

 

7.

 

Dan soo sullen my beschreyen

 

Al de Naiaden vant wout,

 

En met bloemkens geel als gout,

 

Coridon zijn lijck bespreyen:

 

niemant draeght soo trouwe min,

 

Als ick tot mijn Velt-goddin.

 

 

 

8.

 

Ja op dat haer d'ander mijden,

 

Van dijn wreede wreetheyt straf,

 

Salmen boven op mijn graf,

 

Met vergulden Letters schrijven:

 

Desen Herder is door min,

 

Omghebracht van zijn Goddin.