Enghelsche Fortuyn.
HOevvel t'verstant, geensins de minne vliet.
Ghemeene brant, becoort mijn sinnen niet,
Geen Bosch-goddin of Nimph ontstack mijn vlam
Maer een Goddin, die uyten Hemel quam.
V heusheyt soet, verciert u vvesen maer
V fray ghelaet, blinckt in u ooghen claer,
Gentile bo'on, van een gentile geest,
Dick zijn die Go'on, daer door becoort ghevveest.
Als Phaebus licht, s'daeghs uren heeft vervult
Schoon int ghesicht schijnt maer een ster vergult,
Maer vvanneer hy, steect smorgens op zijn hals
Verdwijnen zy, en blijckt haer schoonheyt vals.
V schoonheyt lach, my int hert menich vveeck
VVat Vrouvv ick sach, staegh ick by u gheleeck
Hoe schoon zy scheen, hoe hooch van aert nochtans
Flux zy verdvveen, by uvve schoonheyts glans.
Al t'ghene datmen meest ter vverelt acht
Rijckdom vol pracht, of hoocheyt van gheslacht,
Dunckt my al niet, by u manieren vvaert,
Maer minne vliet, als mijn vvanhoop besvvaert.
Sou vvanhoop my ontnemen doen mijn Vrou
Dat d'heerschappi des vverelts niet en sou,
Neen seker neen, alvvaerse noch soo groot
Sy nochte geen dinck anders dan die doot.
Princes ick sal, u dienen onghesteurt,
Mijn leven al, en als mijn t'harte scheurt,
Wensch ick Goddin, dier inghescreven staet
Dat ick dan in u dienst mijn leven laet.
|
|
Auteursrechtvrij