Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

Sonnet.

Wanneer ick van u eysch de vreught, die 't alles wint,

De vreught van liefde soet, tot loon van al mijn lijden,
Soo comt ghy altijts voort om desen strick te mijden,
Met eenen ydle eer, veel lichte als de wint.

Daer teghen heb ick dan t'playsir terstont versint

En t'soete Paradijs daer in wy ons verblijden
Soo dat ghy dan voortaen, moest setten gaen ter sijden
Die droom van ydle eer, die u soo seer verblint

Maer spreect u hert eens uyt, en segt o fleur der vrouwen

Hebt ghy dan op u eer een sulcken goet betrouwen
Dat smaec, dat sin, dat geest, daer door can zijn vermaect.

T'is oude wijfkens clap, ghelijck sy altijt pleghen,

Want eer is slechs alleen in ydle waen gheleghen,
Playsier dat is een saeck, dat alle sinnen raeckt.