Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc


[Comt Vlugghe bode van de min] Voys: Nu laet ons allegaer danckbaer zijn, etc. Comt Vlugghe bode van de min, Gaet tot mijn Liefd dit draghen, Dat ick om haer wanloovighe sin, Dus stadich sucht en claghen, Want als ick droevich claegh en sucht, Zy seyt t'is u ghewoone clucht,
[pagina 18]
Dies ick u min of clachten Nu gantschelijck niet acht en. Roockeloose min, doet my geen smert, Maer onmin quelt mijn sinnen, En dat ick niet gheloovet wert In mijn soo trouwe minne. Ick sweer by al die Goon jonghvrou, Dat self die min niet trouwer sou Al wild' hy sulcx beginnen, Toch moghen u beminnen. En t'dunckt my dat in corten tijt Ick van u ben ontsteken, Ick heb' ghehoort elck een met vlijt, Van dijne deughden spreken. Jae eer ick dy noch kende recht, Was ick soo vast aen dy ghehecht, Dat nae kennis van desen Nu meerder nau mach wesen. Prins vlugghe bode van die min, Als ghy dit hebt ghegeven, Mijn vriendelijcke vyandin, Soo eyscht of van mijn leven Of van mijn doot, een vol bescheyt, Soo zy in wang' loof tot my leyt, Ghestadich wil volherden, Vraecht haer wat mijns sal werden.