Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc
(1608)–Anoniem Bloemhof van de Nederlandtsche ieught– Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Seyde zy, is u ghejont,
Soo ghy mijn cleyn Kindt leert singhen
T'gheen ghy op die fluyte condt.
T'was al wel: ick leerde t'Kint,
T'geen men hedendaechs noch vint,
Van die Goden, van haer leven,
In ons Harder-boeck beschreven.
Hoe dat Pan op seven Biesen
Ongelijck met was bepleckt,
Die verscheyden toon elck bliesen
Een nieuw deuntjen heeft verweckt,
Hoe dat Aristaeus street
Met Lyaeo tot zijn leet
Of de giften van die Bijen
Meer dan wijn ons mocht Verblijen.
Maer dit en mocht al niet baten,
T'boefken ginck zijn oude ganck,
Woudmen hem wat leeren praten,
T'speelde stracx een ander ranck,
Altijt had hy in den mont,
Hoe de liefd het hert doorwont:
Altijd had hy iet te spreecken
Van zijns moeders loose treecken.
In die plaets van op te segghen
Zijne lesse, quam hy my
Selfs een minne les voorlegghen,
Dies hy van zijn les was vry
Nu en weet ick anders niet
Als van t'soete min verdriet,
Nu heb ick het al vergeten,
Dat ick eertijts plach te weten.
Vaert dan wel o Velt-goddin,
Vaert dan wel o soet gheslacht,
Coridon wil gaen beginnen
T'gheen hy noyt en hadd' ghedacht,
T'is al wat ick singh of baer,
Galathea voor en naer:
In dus strenghe minnaers wetten
| |
[pagina 12]
| |
Heeft een kindt my connen setten.
|
|