Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

Sonnet.

Dit vvonderlijck geheel, dit alles vvat ghy siet,

die Aerd, die Locht, die Zee, des Hemels hooghe troonen,
En al vvat Aerd, vvat Zee, vvat Hemel, Lucht vertoonen,
Of haddet geenen Son of tvvee, het ginck te niet.

Ick arm ellendich Dier vvat lijd ic dan verdriet,

[p. 10]

 

(Laes) die verdraghen moet tvvee Sonnen die daer vvoonen

 

Int aenschijn van mijn lief, die schoonste van die schoone,

 

doch grooter is mijn pijn vvaer dat zy van my vliet.

 

VVat vvonder ist dan noch vvanneer ghy my siet sterven,

 

Tien duysentmael den doot, eer t'eynde van den dagh.

 

Ick lijde dat geheel ter vverelt niet en mach.

 

T'zy dat zy by my is, t'zy dat ic haer moet derven,

 

Och blijft my altoos by alst immers vvesen moet,

 

Soo kies ick noch die doot, die my de hitte doet.