Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc
(1608)–Anoniem Bloemhof van de Nederlandtsche ieught–
Auteursrechtvrij
[pagina A3r]
| |
Spreyt tot aen des werelts cant
Tot des werelts groote paelen
Stort ghy dijne wreede straelen.
Die de Maeghdekens doet suchten
Met soo menich droeve pijn
Dickwils hopen ende suchten
Als zy overwonnen zijn.
Als het herdt droef boven maet
Buyten toont een blijd' ghelaet
Als het hert soo weeck van binnen
Onghestadich is van sinnen.
Dat die traenen nederdaelen
Door de droefheyt end de vreught
als sy dencken om die quaelen
Als haer dese blijtschap heught.
Als den douw die op het pat
Maeckt het drooghe grasken nat
Leckende van boven neder
In het schoone somers weder.
Noch en heeft voor dy ghekeeret
Haer onstumich hert ghemoet
Noch en heeft dijn rijck verheeret
Want ghyt' toch al temmen moet.
Selfs die voghels al te gaer
Die daer vlieghen hier en daer
Die daer op die taxkens springhen
End door dijne pijlen singhen.
Maghet schoon, die bloem der bloemen
Met haer lipkens van Corael
Die soo menich heeft doen schroemen
Door haer aenschijns claere strael.
Als een roosken dat opt' velt
Van een maeghdeken ghestelt
Als een roosken dat ten toone
Spreydet sijne roode croone.
Zy comt voor het huys ghetreden
Sneeuw wit en van schaemte root
Sneeuw wit: als sneeuw die vertreden
Noyt en was opt d' aertrijcks schoot.
Als de Mane die by nachte
| |
[pagina A3v]
| |
Over al vertoont haer cracht
Sietmen haere glants uytsteecken
By die ander vergheleken.
Tis nu tijt comt hier ghetreden
Siet den jongelingh verwacht
Daer ghy veel om hebt ghebeden
Al ist dat ghy 't nu niet acht.
Maghet comt doch inghegaen
Dat ghy die nu moocht ontfaen
Die ghy niet en connet haeten
Want het mach dy doch niet baten.
Lang te toeven en te draelen
Is dy doch een meerder pijn
Wilt dan comen in die saelen
Daer ghy willecoom sult zijn.
Ghy sult proeven ende sien
Hoe gheluckich zijn die lien
Die haers herten moetheyt blussen
Op soo soet ende lieflijck kussen.
Veecht die tranen die daer rollen
Van dijns ooghskens claere glans
Veecht dijn ooghskens soo gheswollen
Ende laet eens gaen den dans.
Van dijn Maechden groot end cleyn
Die daer volghen dynen treyn
En rontom dijn lichten sweeven
Om den jonghman te doen beven.
Wilt ghy met barmherticheden
Toch een weynich zijn versoet
End verhooren die ghebeden
Die hy stort van gantsch ghemoet.
Och hoe schrickelijck end wreet
Is een meysken dat wel weet
Wat een jonckman heeft te lijden
End' en can haer niet verblyden.
Maer ghy gaet ten laesten heenen
Sluypend in de camer sacht
Als een bloemken eert verdweenen
Buyten in den velde lacht.
Bruydegom zijt nu verblijt
| |
[pagina A4r]
| |
Want het sal haest wesen tijt
Dat ghy met dijn liefkens handen
Sult ontdoen sien al dijn banden.
Tortsen suldy niet doen blicken
Ofte keersen in de nacht
Ons Bruyt die salt al doen glicken
Met haer ooghkens stercke cracht.
Soo ghy soeckt een Diamant
Reyst niet wech in verre lant
Haere lipkens naer ghelieven
Sullen dy daer in gherieven.
Hebdy in Ivoor behaghen
Dat den Indiaen verleent,
Van haer tanden wilt niet claghen
Zij zijn witter als men meent.
Ooghskens ende lipkens glat
Wat brenght ghy voor eenen schat
In des jonghmans moedich herte
Lavend hem in al zijn smerte.
Wildy dan dijn smert verlichten
Bruydegom en droeve quael
Laet uyt trecken weer die schichten,
Die dy heeft ghequetst eenmael.
Dat die weer den brant uyt giet
Die dy bracht in dit verdriet
Comt by 't vier om weer te weesen
Als te vooren gantsch ghenesen.
Die nu hier niet hebt verlooren
Wilt wat van de deure gaen
Want den Bruygom heeft gheswooren
Datter gheen sal maeght uytgaen.
Ende dit werck sal wel gheschien
Tusschen dees twee jonghe lien
Sonder hulp sal hyt' uytvoeren
Die 't heeft derven eerst aenroeren.
Maer ghy Dochter schoon der schoone
Die nu moeder haest zijn zult
Voor een Maeghdelijcke croone
Die den tijt nu heeft vervult.
| |
[pagina A4v]
| |
Sal hy u veel Maeghden haest
Soo ghy niet en zijt verbaest
Ende jonghe Dochters gheven
Die dy dicht aen sullen cleven.
Ende dy soo veel verblyden
Als sy loopen hier en daer
Juichen, lachen, end dijn lyden
Laven, als ghy soo veel paer.
Rontom dyne witte borst
Sult sien lesschen haere dorst,
Dijnen hals met vreucht omringhen
Ende voor dijn aenschijn springhen.
Suldy dan noch eenmael vraghen
Nae dy maeghdom O vrouw Bruyt?
suldy dan noch sorghe draghen
Om te gaen de camer uyt.
Neen neen neen maer ghy sult sien
Dat dijn ooghskens die de lien
Nu in dy alleene prysen
Sullen in dijn kinders wysen.
Och hoe sal dijn hert dan springhen
Van veel vreughden overtast,
Als ghy denckt op dese dinghen
Buyten alle sorgh en last.
Dat can dy doch een alleen
Gheven ende anders gheen.
Die ghy nu noch soeckt t'ontloopen
En met beeden uyt te coopen.
Maer ick sie die meyskens willen
Alle zijn in desen staet
Datmen haer niet can ghestillen
Alst nae haeren wille gaet.
Siet ghy maer O Jongman dan
Dat sy gantsch niet claghen can,
Sonder oock nae haer te beyden
Wil haer rechten en bescheyden.
D.H. |
|