Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt

vermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens

Een ander Den bekeerden sondaer beclaeght hem van de vverelt die hy soect te verlaeten.

DE werelt heeft mijn hert ghestolen
En in haer duysterheyt verholen
Daer lig' het vast, en slijt sijn jeught
In het gheniet der ydel vreught.

Laet ick 't aldaer mijn ziel sal sterven

Sterft sy 'k sal oock de doot be-erven,
Want ick door haer, sy in my leeft,
D'een leven aen het ander gheeft.

Nochtans voel ick door veel ghedachten

In my vergaen alle mijn crachten:
Om dat ick leve sonder Godt,
Die wilt dat 'k volgen sijn ghebodt.

[p. 74]

 

Comt, hertjen, comt, wilt haer verlaten

 

En haere boosheyt vlien en haten;

 

Want wat mach helpen dat hy sucht

 

En om de wereldt altijdt ducht.

 

Neen, neen staet op, staet op van stonden

 

Wt den doodelijcken slaep der sonden

 

Staet op: en bidt dat Godt aenschout

 

V ziel, die swemt in tranen louw.

 

Al heeft sy noch veel quaey ghebreken

 

Daerom sal God die niet versteken,

 

Want voor den sucht die sy hem sant

 

Schenct haer sijn bloet tot eenen pant.

 

Bidt dan dat hy u ziel troost seynde

 

Eer dat door 't quaet u leven eynde,

 

Bidt dat hy haer thoont sijn aenschijn

 

Want'k weet sy sal daer gheeren sijn.