Het bleekersmeisje, bevattende vele zedelijke, vrolijke en aangename liederen, ten dienste van alle fatsoenlijke gezelschappen

Der mannenplicht.

Hij die als man zijn plicht betracht,

Zijn gade wil gelukkig maken,

Moet, daar hij al haar leed verzacht,

Ook voor zijn teedre spruitjes waken,

De plicht eens mans is waarlijk groot,

De vrouw beschouwt hem als haar hoeder,

De wet gaf haar een echtgenoot,

En de natuur maakt haar tot moeder.

Hij moet wil hij gelukkig zijn,

De rust van 't huisgezin bewaren,

Ook moet hij voor den minsten schijn,

Zijn gade en dierbaar kroost bewaren.

De plicht eens mans is waarlijk groot,

De vrouw beschouwt hem als haar hoeder,

De wet gaf haar een echtgenoot,

En de natuur maakt haar tot moeder.

Wanneer door ramp of tegenspoed,

Uw gade eens mocht verdrietig wezen,

Zijt dan nooit stuursch maar welgemoed,

Hierdoor kunt gij haar smart genezen.

Zijt ongeveinsd, oprecht van aard,

Bemind uw gade en kroost te gader,

Hebt gij dan ramp, gevoelt gij smart,

Denk dan 'k ben echtgenoot en vader.

[p. 12]

 

Hebt gij dan uwen plicht betracht,

 

Zeg dan mijn zoon treedt vrolijk nader,

 

En neem vooral deez' les in acht,

 

Volg, volg het voelspoor van uw vader,

 

Eer God, Hij is 't die alles geeft,

 

Hij is een lietderijk beboeder

 

Die man, die naar deez' lessen leeft,

 

Wordt steeds bemind door kind en moeder,