Verwazen en verneersen
Het Resolutieboek van de stad Poperinge, begonnen in 1536 geeft op folio 38v de beslissing weer hoe en onder welke voorwaarden den viver van St. Jans moest worden verwaest op verneersynghe. Zo wordt het door Fragmenta, dl. I (1888) blz. 187 opgegeven. Die tekst uit Fragmenta lijkt op het eerste gezicht nogal onduidelijk.
Alles wordt echter verstaanbaar als men leest verveersynghe in plaats van verneersynghe. De letters n en v zijn in oud schrift nogal gelijk geschreven, zodat vaak de ene letter wel eens met de andere, zelfs met de letter u verward wordt.
De visvijver, gelegen op de Sint-Jansparochie in Poperinge, werd dus verwaasd d.i. van slijk ontdaan, op (naar aanleiding van) zijn verversing met nieuw water. Het was immers de gewoonte dat visvijvers nu en dan (vaak om de 9 jaar) afgelaten werden, dat het slijk eruit werd gebaggerd en dat ze weer gevuld werden met vers, zuiver water.
Waze: slijk, bagger; wazen: baggeren, goren (L. De Bo, West-Vlaams Idioticon).
L.V.A.