onder Doornik vermelden we nog een locale West-Vlaamse heilige (blz. 69):
s. Hillon Conf. Patron d'Iseghem
7. Janu.
Meer dan waarschijnlijk zijn deze heiligenreeksen, gerangschikt en uitgegeven door Gazet, niet het resultaat van persoonlijke opsporingen of van navraag ter plekke. Hij zal zijn gegevens gewoon gekopieerd hebben uit kerkelijke almanakken, feestkalenders of missalen. De lijst waarin hij de heiligen rangschikte, verloopt niet in een chronologische volgorde, noch naar hun voorkomen in de kerkelijke kalender of naar het jaartal van hun afsterven. Maar de keuze die hij presenteert in zijn lijsten, maakt precies melding van die heiligen en zaligen die in 1610 nog volop het voorwerp uitmaakten van volkse verering, tradities, bedevaarten en/of locale legenden. Daarom zijn de lijsten van Gazet wel eens het lezen waard. De vaak corrupte schrijfwijze van sommige eigennamen en plaatsnamen laat vermoeden dat hij weinig vertrouwd was met het huidige West-Vlaanderen en dat hij wellicht geen Nederlands kende.
Over de persoon van Gazet is niet zoveel bekend. In de inleiding op zijn boek getuigt hij dat hij reeds minstens environ trente ans au service du peuple stond en zijn opstellen nu in langue vulgaire uitgeeft om de gelovigen iets bij te brengen over het verleden van de Kerk. In 1610 was hij dus reeds een man op middelbare of zelfs op latere leeftijd.
In zijn Avant-Propos vermeldt hij eveneens enkele werken die hij zelf vroeger geschreven had, namelijk Le miroir de la conscience, Le sacré bancquet, Le cabinet des Dames en Exercices spirituels avec des litanies pour toute la semaine. Hij publiceerde ook over de miraculeuze kaars van Atrecht en hij stelde in het Latijn een toneelstuk op over het leven van de H. Magdalena, patrones van de parochie in Atrecht waar hij pastoor was.
Rond die jaren leefden er in Atrecht en omgeving nog twee naamdragers Gazet die publiceerden en misschien wel familie van hem waren. In zijn biografisch gedeelte geeft hij o.m. korte notities over Antoine en Nicolas Gazet. De eerste was doctor in de medicijnen te Ariën. Hij vertaalde enkele geestelijke tractaten uit het Italiaans in het Frans wat laat vermoeden dat hij zijn medische studies volbracht aan de universiteit van Bologna (Italië). De andere naamgenoot, Nicolas Gazet, was een pater franciscaan en is de auteur van Le miroir des veuves, Le palais de miséricorde en La chronique de l'Ordre des Annonciades.