zijn ‘snyder’ in de keel van den ongelukkige en begroef het lijk, na berooving, in een put ‘in den peertstal’.
De Kortrijksche schepenen spraken het volgende vonnis uit:
[Scepenen...] Condempneren u ter causen voorscreven ghebonden te zijne up eenen waeghene, sittende up een vlaecke ende alsoo ghevoert te wordene vanden scepenhuuse voor straetgen van den voornoemden Raeme [de erve van den moordenaar] ende aldaer met scerpe roeden ghegheesselt te zijne up u bloot lijf totten bloede ende ter discretie. Ende vandaer ghebrocht te wordene upde marct deser stede onder de galghe ende aldaer ghesmeten te wordene met eenen clippele twee slaeghen up u hooft ende daernaer ghejusticeert te wordene metter coorde zoo datter de doot naer volcht. Ende boven u hooft ghehangen te wordene eenen stock ende tmes daermede ghy de voornoemde doodelicke wonden ghegheven hebt. Confisquerende bovendien al u goet, tsy leen, erfve ofte cattheyl sconijnx ons gheduechts heeren proffyte. Actum den 29 Augusti XVe ende vijf ende tseventich’. Stadsarchief van Kortrijk, Register van Criminele Sententien, 1570-1591, f, 67 v, - 68.
Merkweerdig is, in dit vonnis, de weerspiegeling van het misdrijf in de straf. Daarover heeft Mr E.I. Strubbe vroeger in Biekorf (1928, bl. 170-173) een belangwekkend opstel geleverd.
A.V.