't Volk maakt er altijd entwat van.
Te Brugge, al den omtrek van de haven, in 't eerste dat de Duitschen daar lagen, meende 't kleinvolk te moeten verstaan dat de Kommandantur eigenlijk was de ‘kommandant Arthur’. En ze zeiden 't alzoo. En menigeen onder hen, die b.v. derwaards te gaan had, en dus op zijn werk niet kon zijn, knees erom bij zijn baas, al zeggende: ‘Baas, 't steekt me tegen, genoeg, maar 'k ben weere ‘moeten gaan naar Mijnheer Arthur's’!