Biekorf. Jaargang 24

Daar is een Leven!...

DAAR is een leven dat niet weet van sterven!
O, klaagt niet dat de lente als rook vervliegt.
Daar is een Leven, schooner duizend werven,
Dat boven 't graf zijn groene kruine wiegt.

Hoe heerlijk is 't den zwaren arm te zwaaien
En stappend steeds in stilte en storm vooruit,
Met volle greep het edel zaad te zaaien,
Dat krachtig eens ten eeuwgen dage spruit!

Geloof zal kiemen diep en wortelkrachtig,
En groene Hoop die slanke stammen schiet,
Terwijl een zee van Liefdebloemen prachtig
Haar golven wendend langs mijn voetspoor schiet.

[p. 347]

 

En daalt mijn dag, en mag ik rust verwerven,

 

Dan zingt de wind die door de velden vliegt:

 

- Daar is een Leven dat niet weet van sterven,

 

Maar boven 't graf zijn groene kruine wiegt!

S.D.N.

Meegedeeld door L. Bittremieux.