Biekorf. Jaargang 24

Droevig liedje

DE wind ruischt in de blaren,

en zwarte wolken waren

laag in de lucht.

Een zware najaarsregen
plast droevig op de wegen...

Mijn herte zucht.

[p. 335]

 

Een enkle zwaluw schijvert

 

dicht tegen de aard, en ijvert

 

om 't schamel aas.

 

Is zij, in 't vruchtloos wenden,

 

geen zinbeeld van ellenden?

 

Mijn hert klopt dwaas.

 

 

 

Ik hoor de winden brallen,

 

ik voel den regen vallen,

 

en sta versteend:

 

Wat geeft me koude of regen?

 

Mijn vreugd is stukgeslegen...

 

Mijn herte weent.

Arm. Van Veerdegem