Biekorf. Jaargang 10

[p. 269]

Nog vlaamsche woorden en spreuken

Schreiende kinders maken zingende moeders.
Koud bier maakt warm bloed.

Al doende leert ge,

en al draaiende keert ge.

Bitter in den mond,

maakt het herte gezond.

Loopt naar de mane!

‘Waar is de lepel?’ zei de vrouwe.
‘Hier!’ zei de man, en hij stak zijne kloef in de pappot.

‘Knipt!’ zei den boer, en hij had den vos bij zijnen steert.

Die niet en rischiert en heeft niet: de jongens wagen wel ne knikkere.

God borgt wel, maar hij en scheldt niet kwijte.
Ende wel, alles wel.

[p. 270]

Eerste spel is kattespel.
Veel kleentjes maken een groot.
Armoe en is geen schande.

Waar de naalde gaat,

volgt de draad.

Die slaapt in den zaaitijd
en heeft geenen maaitijd.

Ja maar! 'k ben kender van de visch.
De wind van achter, en de zunne van vooren!
Hij schept in 't geld.
Een huis zonder gevel en is geen huis.
Een ezel en strompelt geen tweemaal over den zelfsten steen.
De morgenstond heeft goud in den mond.
Arbeid baart welvaart.
Rijkdom baart zorgen.

Het geld dat stom is,

maakt recht dat krom is.

Met passen en meten

wordt de tijd versleten.

Kwaad kruid en vergaat (bederft) niet.
De kruike gaat zoo lang te water tot dat zij breekt.
Een zacht windtje krult het water.
Ne kleene regen eindigt met ne grooten storm.
Waar kwaad is, komt kwaad bij.
Zij liggen onder een laken.

Hooge ziet, verre ziet;

vele klapt, vele liegt.

Hij en kan niet zien dat de zon in 't water schijnt.
Den appel en valt niet verre van den stam.
Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt.
Als er veel erfgenamen zijn, is het erfdeel smal.
Dat is een ander paar mouwen.

‘Ouders vóóren,’ zei de zeune, en hij smeet zijn vader van den tram.

[p. 271]

De valsche vrienden zijn vogelen die reizen, die met het schoon weder komen, en met het slecht vertrekken.

De schoenmaker blijft bij zijnen leest,

en de taartebakker bij zijnen trog.

Ge zult nog te late komen in het laatste oordeel:
ge zult nog moeten nen boterham eten.

Eerst gedaan en dan gedacht

brengt menig menschen in den gracht.

Het eten in den krop,

en de sarge daarop.

Een slot en past op alle deuren niet,

een paar schoen en past op iedermans voeten niet.

Klare watertjes spiegelen goed.

Messe hooren en verlet niet.

Nen hoed is voor alles goed.

Schelden en doet geen zeer,

en slaan en deurt niet lange.

'k En zou al gelijk niet willen uit mijn kloefen stappen, om in zijn beste schoen te gaan.

God weet mijn hert en mijn 'zin

en alzoo kruip ik erin (in bedde).

Trouwen en pracht

komt al in den nacht.

G.V.d.P.