Als er iemand te vele lacht, en men beteekenen wilt dat het nog zou kunnen veranderen: ‘Let maar op,’ zegt men, ‘'t zou nog kunnen tegen uwe schenen waaien’.
't En is hier niet heerdelijk van d'hitte.
Men mag nooit lachen met ne gebrekelijke mensch. Trouwens ‘hij en heeft dat niet gekocht!’
Een peerd dat stormt, en een vrouwmensch dat wilt trouwen: 't en is geenen duivel uit d'helle die ze zal houden.
‘Als een oude scheure (ofwel, een oud dak) in brande komt, 't en is daar geen blusschen aan.’ = Als een oude jonge-dochter wilt trouwen, 't en is daar geen doen aan.
't Is tegen zijn veegheid, tegen zijn dood, dat hij zoo gejaagd is om dat postje te bekomen.
Van nen slechten boer: ‘Als hij nog twee jaar boert, de pemen gaan deur zijn klakke groeien.’
't Vrouwvolk en de pemen uit 't land, en 't land is gezuiverd.
Van een die zijn jaren niet en toogt: ‘Hij draagt zijn jaren in zijnen zak’.
‘Daar zi,! mijne lijfrok is gevoerd’: ik heb mijn bekomste g'eten.
‘Iedereen ziet geerne zijnen eigenen rook deur de kave vliegen.’ Iedereen weunt geerne in zijn eigen huis: eigen heerd is goud weerd.
‘Dunne geweven en dikke gewreven.’ = Nen boterham dunne gesneên en dikke gebreed.
‘Moet het een zijn met één hand, of met twee handen?’ = Moet het nen dikken of nen dunnen boterham zijn, een dat gij met een hand kunt houden, of een waartoe dat gij twee handen noodig hebt.
‘De wereld is ne zwijnsbak; die meest sloebert, heeft meest.’ = ‘De wereld is nen hooischelf: die meest trekt, heeft meest’.
Van een die domme spreuken doet: ‘Den dien en heeft nog nooit doodgeschoten geweest’.
't Regende en 't donderde geweldig: ‘'t Is ne pijnlijken buiten vandage,’ zei er een vrouwtje.
Van een bijzonder schoon peerd: ‘Zulk een peerd is weerd dat ne zot begeert’; ‘dat het op zijnen man kwame, 't kan tien duist franks gelden.’