Biekorf. Jaargang 10

Mingelmaren

Vlaamsch geluk.

EEN Vlaming getroost hem altijd in alle ongelukken. Hij bedenkt een omstandigheid in het voorgevallen ongeluk, die het ongeluk, in zijn oogen ten minsten, min akelijk maakt.

De veronderstelde omstandigheid noemt hij een Vlaamsch geluk.

‘Pier is van 't dak gevallen en hij was stokkedood; 't is nog e Vlaamsch geluk, dat hij stokkedood was, hij en heeft toch alsdan niet veel moeten lijden. Jan is van boven af den trap gevallen, en heeft z'n arm gebroken, 't is e Vlaamsch geluk, hij had kunnen stokkedood zijn, de man. Djoos heeft van d'jare twee van z'n kinders verloren; nu, nu, 't is e vlaamsch geluk: Djoos en is maar en schartelare, je ga nu z'n twee andere kinders gemakkelijker kunnen kweeken.’

Geh. Brugge, Iper, Gent, Kortrijk en ommelands.

‘Ils (les Flamands) se consolent sans peine de tous les malheurs qui leur arrivent en songeant qu'ils en pourraient avoir encore de de plus grands à essuyer’

[p. 111]

Dictionnaire universel, géographique et historique etc., par M^r (Thomas) Corneille (broeder van den grooten Pieter Corneille) de l'Académie française. A Paris, chez Jean-Baptiste Coignard, MDCCVIII, t. II, p. 101, art. Flamand.

Wetensweerdigheid

‘LA GAZETTE’ aangehaald door de ‘Bien Public’ van den 26 October 1898, nopens den Kortrijkschen toogdag van den Boerenkrijg, na met veel lof van dien toogdag gesproken te hebben, eindigt als volgt, sprekende van de afdruksels van den tijd des Boerenkrijgs, die ten toon gesteld waren:

‘Presque toutes les pièces officielles donnent à côté du texte français le texte flamand et les lois sont précédées du double titre qui nous fait rire: Loi - Wet. On peut même admirer un Bulletin de la Grande Armée qui date de 1806 et qui est bilingue’.

O Antiflaminganten! wat zegt gij daarvan?

Oude beeldekens

I.

VERBEELDINGE: De heilige Franciscus, nedergeknield aan den voet van eenen boom; hij houdt een kruis in zijne handen dat hij vooruitsteekt, en hij rust met zijne voeten op eenen kleenen aardbol waarop een kruisken steekt dat eene slange met opengesperde muil komt aanranden. Voor hem ligt een groot water, en in de verte daagt een landschap met boomen en bergen. In de wolken verschijnt de naam Christi, omgeven van lichtstralen en aanbeden door de engelen.

Al wat Francisce ghij oyt dacht
Het sy bij daeghe 't sij bij nacht
Gij wenschtet altijt meer en meer
Te syn verslonden in den Heer
Gij treedt de aerde met den voet
Veracht den rijkdom, gelt en goet
Om soo aen uwen Godt heel recht
Te wesen hier seer vast gehecht
Maeckt dat mijn ziel uyt alle cracht
Hier altijd Jesum, als gij acht.

Amen.

F. Huberti

[p. 112]

II.

Verbeeldinge: De ingang van den tempel; Onze Lieve Vrouwe met nog eenige vrouwen rechts; slinks de ouderling Simeon, die het Kind Jesus in zijne armen heeft, en hemelwaards ziet. Op den voorgrond een dienaar van den tempel met eenen fakkel.

Wat groot geluck, wat groote vreugd
Wat grooten loon voor waere deugt
Daer Simeon nu Jesus ziet
En hem omhelst met groot eerbiet,
Sijn vreugt en blydschap is zoo groot
Dat hij niet wenscht als naer de doodt
Sijn ziel heeft rust en is voldaen
En soekt naer 't eeuwig in te gaen.
O! Jesus geeft ons oock dit lot
Geen rust voortan tenzij in Godt.

Amen.

A.J. Heijndreix

III.

Verbeeldinge: Eene onderaardsche plaatse met zware zuilen. Christus nedergezeten te midden van vier beulen, waarvan de eene, de doornen kroon hem op zijn hoofd nederduwt, de andere met eenen stok erop drukt; de derde een riet in zijne handen geeft, en de vierde hem bespot.

O Jesu, mynen Heer en Godt,
Voor mij beschimpt, belacht, bespot,
En met een doornen kroon op 't hooft
Van eer soo schandigh sijt berooft
Mijn eersucht en hooveerdicheyt
Heeft u tot smert dees croon bereyt
Geeft dat ick nu de sonde staeck
En namaels tot de croon geraeck
'k En wil van nu af niet meer sijn
De minste oorsaeck van uw pijn
Maer leven in oodtmoedigheyt
Tot uwe eer, en mijne saligheijt.

Amen.

S. Verbrugghen