Biekorf. Jaargang 8

Hebt meêlijen

HEBT meêlijen met de boomen, laat

den bast hun ongeschonden;

bewaart ze voor de nijdigheid

der kwade nagelwonden;

geen onbermhertig menschenkind

ze dood en kwelle: geeft

de vrijheid aan des Scheppers hand,

die in hun lenden leeft.

Hoe schandelijk ontmaakselt en

ontmooit gij mij de vrome,

de vrije en blije boomen, die 'k

zoo geren tegenkome

omtrent uw huis en hof, o gij,

dien God met herte en oog

heeft toegerust, om Hem te zien

in 't heerlijk boomverhoog.

'k Zie halfverroeste pikken, moe

van kappen en vaa kerven,

[p. 326]

 

gehamerd om den esschenboom,

 

den esschenboom bederven,

 

daaraan het hekken vastgehaakt

 

de bilken sluit, en 't vee

 

belemmert, dat zijn vulte zoekt,

 

en voedsel, in de wee.

 

 

 

'k Zie boomen, die gebonden staan,

 

in 's dwingers booze handen,

 

die nooit geen duimbreed af en laat

 

zijne ijzervaste banden,

 

maar, spannende en onroerbaar, al

 

dat leeft en roert in 't lijf

 

der boomen doet misdragen tot

 

een eerloos wanbeklijf.

 

 

 

Gebulte boomen zie 'k, en die,

 

doorhakkeld en dooreten,

 

vol krammen en vol haken staan

 

gespijkerd en gesmeten;

 

die werken, zoo Gods wet hun wijst,

 

die tranen en die bloên,

 

o mensche, om eenmaal vrij te zijn

 

van al uw dertel doen.

 

 

 

Of staan ze meer niet vast genoeg,

 

de wortelvaste boomen?

 

en vreest gij dat ze henen-gaan

 

en meê met 't water stroomen;

 

of vliegen in de lucht, omdat

 

gij scherpe draden spint,

 

en lange reken boomen al

 

in snijdend garen windt?

 

 

 

Och arme, en is 't genoeg u niet,

 

dat, schier nog ongeboren?

 

het hout alrêe geknipt moet zijn,

 

geschonden en geschoren,

 

dat 't, galoos en tot alles dat

 

het niet en is gepraamd,

 

wordt ‘gloriette’ en ‘pyramide’

 

en ‘espalier’ genaamd?

 

 

[p. 327]

 

Hebt meêlijen met de boomen, laat

 

hun schoonheid ongeschonden,

 

die schoonder is, onaangeroerd,

 

onvast en ongebonden,

 

zoo God ze liet gewassen zijn,

 

gewonnen en gebaard,

 

als al hetgene, gij o mensch,

 

verzint en hebt vergaard.

Kortrijk, 1/11/'97.

Guido Gezelle