Biekorf. Jaargang 8

Kerkhofblommen

Ter minzamer Gedachtenisse van Antoontje P... dat op den 5 in Schrikkelmaand 1888 naar den Hemel ging.

GEEN mensch begrijpt wat diepe wonde
De smert in 't hert der ouders slaat,
Als uit hun blijde kinderronde
Een zielke naar den Hemel gaat.

Maar konden de ouders éénmaal hooren
't Triomflied van der Englen stoet,
Wanneer het zielken in hun kooren
Zijne eerste vreugdige intreê doet,

Hun tranen wierden zoet als honing,
En juublen zou hun blij gemoed:
‘Ons kindje in de Eerwacht van den Koning?
O groote God, wat zijt Gij goed!’

_**_*

Lieve Ouders! komt dan God aanbidden!...
Der Englen God wil zijn getal,
En zalig de ouders, uit wier midden
Hij eenen Engel kiezen zal!

[p. 279]

 

En is uw kindeke U ontvlogen,

 

Zijn kruiske dat op 't kerkhof staat,

 

Zal zeggen, al den Hemel toogen:

 

't Zal u daar weerzien, vroeg of laat.

S.D.Q.

Ter minzamer Gedachtenisse van Margrietje P... dat in 1889, op den derden verjaardag zijner geboorte, in den Heer ontsliep.

Pas drie jaar oud!...

Heer! waarom 't goud

Zoo gauw door 't vuur gezuiverd?

Zie 't kindje lijdt;

Zijn kermen snijdt

Door Moeders hert dat huivert!

God sprak: ‘Elk hert

Betaalt met smert

Den prijs van 't eeuwig leven.

Doch weest getroost,

Uw lieve kroost

Heeft mij genoeg gegeven.

Zijn oogske blauw,

Zal, als de dauw,

Der Hemelen glans weerspiegelen;

En 't blonde kind

Zal, blij gezind,

Als Engel voor mij wiegelen!

Mijn kindje, kom

Bij 't Englendom:

Den weg zal Broêrke u toogen!’

.............

En 't broêrke kwam,

En 't zusje nam

Zijn handje, en vloog ten Hoogen!

S.D.Q.