Biekorf. Jaargang 8

Mingelmaren

Rouw- of Doodendans. Ik lees in Volk en Taal IV, blz. 109.

‘Wanneer een jonkman of jonge dochter begraven is, zal men 's avonds - toch maar als men door 't drinken een weinig verhit is - de rouwdans uitvoeren.

Wat doet men daarvoor?

Stoelen worden in eene reke te midden van den vloer geplaatst, worden met de kapmantels der vrouwen bedekt en moeten alzoo de doodenkist verbeelden. De dansers maken er eenen kring rond. Eerst moet er nog eens geschonken worden, het glas wordt als vereering naar de doodenbaar uitgestoken, daarna gedronken, en dan draait men in wilden woesten dans rond de verbeelde lijkkist, terwijl men een vreemd lied zingt, doormengeld met het woord Hatchida.

Schrijver van dit artikel zegt dat men gemeld gebruik “in 't West-Vlaamsche nog al tegenkomt.”

Kan iemand ons verzekeren dat bedoeld gebruik in West-Vlaanderen nog bestaat en ons het lied mededeelen dat daarbij gezongen wordt.’

Dat vraagt J.C. in ‘ons Volksleven’ 8ste jaargang blz. 234, en wij zeggen ook: Weet er een Westvlaming daar nieuws over hij late de mare, naar ons tijdblad ‘Biekorf’ en wij zullen het dankbaar aan alle liefhebbers kenbaar maken. Vele andere geplogentheden dienden ook verzameld, gekeurd, geschikt en in onze Vlaamsche tijdbladen vermeld te worden.

Jongelingen, dat is uw werk!

[p. 160]

EEN ezel:

Is te Brugge ‘een van Lombardzijde’

Is te Sweveghem ‘een van Lombardzijde’ of ‘een van Cuerne.’

Te Leke is 't ‘een van Coxyde,’ en te Kortrijk, ‘ne Fernan'.’

_**_*

TE Brugge:

Van nen ‘ruistebuiste,’ nen ‘deurendal,’ nen ‘schartdeur-al’ van een vent zeggen ze:

‘Hij en weet nooit van niet; hij is lijk in den dunder geblauwd.’

Wat is dat?

Staat dit voor: ‘gebroeid?’

Hij zou dan immers slachten van de kweekveugelkens, die, als ze in wind en weder gekipt zijn, ook den naam hebben dat ze tegen 'ne grooteren duig kunnen als de anderen.

_**_*

ZIJN de kinders te knijzachtig op 't eene of 't ander, en krijschen ze van: ‘'k moete dit of dat hebben en...’

Toe! dreigt moeder: ‘Moeten is bedwang
en schreemen is kinderzang.’

‘VASTEN

is eten tusschen de kruime en de ka(r)sten,’ is twee boterhammen eten en naar den derden tasten.

_**_*

TE Leke noemt men:

- den weg naar 't hof ‘de dreve’
- en dien naar de stikken ‘'t slag’.

_**_*

VERTELT ge te Brugge, van eenen die op reize is:

‘Hij is naar Poperinghe,

Zoo valt men u in met:

‘om een ander ersgat?’

_**_*

TE Brugge:

‘Kweekt jongens!
kweekt zwijns:
't is alleweke geld.’