Berlijnse liederenhandschrift(1941)–Anoniem Berlijnse liederenhandschrift– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende LXXXII. Uis irme monde ein lieplich groes quam mir in zuessem slaeffe. Dair wairt mir alre soirgen boes, 2385[regelnummer] die nacht ich niet en straeffe. Mijn truren was zugangen gair, mijn vreude wart dusentvalt. Got hait sij selves gescicket daer, en sach nie bilde so wol gestalt. 2390[regelnummer] * Her mach ommer vrauwen sich, die ir hers gudes gan. Sy ist so rechte mynneclich, das ich irs niet virgessen enkan. Ir ougen stoende ir lieflich tzair 2395[regelnummer] met trauwen onder schoissen. Hedde die nacht geduert ein jair, is en wer mir niet virdrossen. Die stad ich ommer loeben wil, dae mir die soesse droem geschach. 2400[regelnummer] Mijn hertz hait alre vreuden spil, vrou venus mijns dair guetlich plach. Van groissen vreuden ich ontspranck, mich duchte, waz mir wer geschien! Mijn hertze gentzlich daer nae ranck, 2405[regelnummer] wie ich sij me moecht[e] gesien: dair nae wairt mir virlangen seir nae der uisherwelten tzairt. Got behoede ir wijplich eir, das wonssch ich ir of alre vairt. Vorige Volgende