Berlijnse liederenhandschrift(1941)–Anoniem Berlijnse liederenhandschrift– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende LXVII. Das ist user masen lanch, 1960[regelnummer] das ich nie van hertzen zanch vrolich dorch gheyn wijf Das doyt zorghe dousentvalt, die mir zinnen haet ghewalt. Des voerzwint miin lijf, 1965[regelnummer] das ich yr zo vremde ben, die mir in der hertzen lijt nach onde dach tso alre tsijt zonder heyls ghewin. Amor, zuetzir minnen vrucht, 1970[regelnummer] come tso mire vrouwen tsucht onde raet daer tsu, das zy mir ghenedich zi. deyt zi das, van zorghen vri wert ich onde vro. 1975[regelnummer] Das coomt alste lanchem tsoe, daer van grawet mir die haer, das zich heener nider scaer vruwen spade onde vroe. Jo en gheerde ich no nicht meer, 1980[regelnummer] dan ich zi noch zaghe ee, er ich sterve doet end mir wert eyn grÜeseliin van der liever vrouwen miin: zo wer hyn miin noet. 1985[regelnummer] Ze haet ere onde reyne lijf, geyn ghebrech en yst an yr, dan zo onghenedich mir ist das reyne wijf. Vorige Volgende